Franciszek Gąsior


Franciszek Gąsior był nie tylko wybitnym polskim piłkarzem ręcznym, ale także szanowanym trenerem. Urodził się 21 kwietnia 1947 roku w Tarnowie, gdzie również spędził całe swoje życie, aż do 26 sierpnia 2021 roku, kiedy to zmarł.

Jego osiągnięcia sportowe oraz wkład w rozwój dyscypliny, w której się specjalizował, na zawsze pozostaną w pamięci zarówno fanów sportu, jak i jego wychowanków.

Życiorys

Franciszek Gąsior przyszedł na świat 21 kwietnia 1947 roku w Tarnowie, jako syn Franciszka i Michaliny z domu Opioła. W 1968 roku uzyskał dyplom z Technikum Mechanicznego w Tarnowie, a dwa lata później ukończył Studium Nauczycielskie, które uprawniało go do nauczania wychowania fizycznego.

W trakcie swojej kariery sportowej, Gąsior był znanym zawodnikiem wszechstronnym, który występował na różnych pozycjach. Grał zarówno jako skrzydłowy, obrotowy, jak i rozgrywający. Również w młodości reprezentował barwy MKS Pałac Młodzieży Tarnów od 1961 do 1970 roku, następnie przez siedem lat był zawodnikiem Stali Mielec, a później powrócił do Tarnowa, grając w Unii Tarnów do 1983 roku. Ostatnie miesiące kariery spędził w austriackim klubie Raupach Bruck an der Mur.

Podczas swojej kariery, Gąsior odniósł wiele sukcesów sportowych. Z MKS Pałac Młodzieży Tarnów zdobył tytuł wicemistrza Polski młodzików w Nowej Hucie w 1962 roku, brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w Wrocławiu w 1965 roku oraz przyczynił się do awansu klubu do drugiej ligi w 1968 roku. Jego największe osiągnięcia miały miejsce w Stali Mielec, gdzie zdobył Puchar Polski w 1971 roku oraz tytuł wicemistrza kraju w 1975 roku.

Uznawany za legendę mieleckiego szczypiorniaka, Gąsior jest również określany jako najlepszy zawodnik w historii tarnowskiej piłki ręcznej. Co istotne, w trakcie całej swojej kariery nigdy nie doznał kontuzji. Jego umiejętności oraz talent wyróżniały go na tle innych sportowców – jego trenerami byli Stanisław Majorek, Edward Strząbała oraz Stanisław Kubala, którzy doceniali jego wszechstronność oraz precyzyjne wykonanie założeń taktycznych.

W latach 1969–1972 Franciszek Gąsior miał zaszczyt reprezentować Polskę w piłce ręcznej, rozgrywając 36 meczów oraz zdobywając 24 bramki. W 1972 roku, został powołany do kadry na igrzyska olimpijskie w Monachium, gdzie zadebiutował w spotkaniu z Islandią, a jego drużyna zajęła dziesiąte miejsce. W 1973 roku odznaczono go tytułem Mistrza Sportu.

Po zakończeniu swojej kariery sportowej Gąsior znalazł się w roli nauczyciela oraz trenera w klubach MKS Pałac Młodzieży Tarnów i Unia Tarnów, a także stał się przedsiębiorcą. Miał 179 centymetrów wzrostu. Był żonaty z Danutą i miał troje dzieci: Iwonę, która przyszła na świat w 1975 roku, oraz bliźnięta Agatę i Macieja, urodzone w 1978 roku. Zmarł 26 sierpnia 2021 roku w Tarnowie i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Mościcach w Tarnowie.

Przypisy

  1. Jerzy Filipiuk, W czwartek, 02.09.2021 r. pogrzeb legendarnego tarnowskiego piłkarza ręcznego i trenera Franciszka Gąsiora, Gazeta Krakowska, 01.09.2021 r.
  2. Zmarł Franciszek Gąsior, olimpijczyk z Monachium. temi.pl. [dostęp 06.09.2021 r.]
  3. a b Zmarł Franciszek Gąsior, legendarny tarnowski zawodnik i trener piłki ręcznej, 34-krotny reprezentant Polski, olimpijczyk. starysacz.naszemiasto.pl. [dostęp 06.09.2021 r.]
  4. a b c d Zmarł Franciszek Gąsior. tarnow.pl. [dostęp 29.08.2021 r.]
  5. Zmarł Franciszek Gąsior, legenda mieleckiego szczypiorniaka. hej.mielec.pl. [dostęp 29.08.2021 r.]
  6. a b c d Nie żyje Franciszek Gąsior. polsatsport.pl. [dostęp 29.08.2021 r.]
  7. a b c d e f g h i j Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924-2006, s. 695.

Oceń: Franciszek Gąsior

Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:19