Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Tarnowie


W sercu Tarnowa znajduje się Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych, który jest jedną z kluczowych placówek edukacyjnych w regionie. Jego historia sięga aż do roku 1881, co czyni ją jednostką o długiej i bogatej tradycji w kształceniu przyszłych specjalistów.

W ramach tej instytucji funkcjonuje Technikum nr 4 im. Tadeusza Tertila, które oferuje naukę w różnych zawodach, takich jak: technik elektryk, technik elektronik, technik automatyk, technik mechatronik, technik informatyk oraz technik programista.

Historia

Nazwa

Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Tarnowie został założony na podstawie placówek, które na przestrzeni lat wielokrotnie zmieniały swoje nazwy.

Poniżej przedstawiono historię zmian nazwy tej instytucji w różnych okresach:

  • 1881 – Szkoła Przemysłowo Uzupełniająca,
  • 1922 – I Szkoła Przemysłowa Dokształcająca,
  • 1924 – I Szkoła Zawodowa Dokształcająca,
  • 1938 – Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa Nr 1,
  • 1940 – Publiczna Szkoła Rzemieślnicza,
  • 1947 – Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa Nr 1,
  • 1952 – Zasadnicza Szkoła Metalowa,
  • 1958 – Zasadnicza Szkoła Zawodowa + Szkoła Rzemiosł Budowlanych,
  • 1961 – Zasadnicza Szkoła Zawodowa,
  • 1965 – Zasadnicza Szkoła Zawodowa + Technikum Mechaniczne,
  • 1970 – Zasadnicza Szkoła Zawodowa + Technikum Mechaniczne + Technikum Elektryczne,
  • 1971 – Zasadnicza Szkoła Zawodowa + Technikum Mechaniczne + Technikum Elektryczne + Liceum Zawodowe,
  • 1972 – Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych.

Dzieje szkoły

Okres galicyjski

18 września 1881 roku, dzięki inicjatywie Towarzystwa Pedagogicznego, w Tarnowie powstała Szkoła Przemysłowa Uzupełniająca. Jej celem było przygotowanie starszej młodzieży do pracy w rzemiośle.

Placówka mieściła się w budynku Szkoły Wydziałowej Męskiej przy ul. Kopernika, w obecnym budynku VII Liceum Ogólnokształcącego. Szkoła początkowo proponowała trzy kierunki kształcenia: handel, mechanikę oraz budownictwo. Dyrektorem został Roman Vimpeller, doświadczony pedagog z galicyjskich gimnazjów, a w gronie nauczycieli znalazło się pięciu pracowników, w tym Ignacy Przybyłkiewicz, który uczył katolickiej nauki społecznej. W szkole nie prowadzono zajęć praktycznych, a uczniowie odbywali praktyki w lokalnych warsztatach rzemieślniczych.

W pierwszym roku działalności zapisano 180 uczniów, kształcenie odbywało się bezpłatnie, a zajęcia trwały cztery dni w tygodniu.

W 1914 roku, z powodu wybuchu I wojny światowej, nie rozpoczęto roku szkolnego. Budynek szkoły został przekształcony w szpital wojskowy. Uczniowie wznowili naukę 15 listopada 1915 roku w trzech klasach.

W okresie galicyjskim szkołą kierowali: Roman Vimpeller (1881–1884), Wincenty Maziarski (1884–1888), Jan Ruciński (1888–1890), Hipolit Parasiewicz (1890–1903), Karol Albrecht (1903–1913), Zygmunt Wysocki (1913–1915), oraz Teodor Szypuła (1915–1918/37).

Okres międzywojenny

Po odzyskaniu niepodległości na czoło szkoły powrócił Teodor Szypuła, który zarządzał nią do 1937 roku. W 1922 roku, po utworzeniu w Tarnowie nowej szkoły dokształcającej, placówka zmieniła nazwę na I Szkołę Przemysłową Dokształcającą im. Mikołaja Kopernika, ograniczając jednocześnie kierunki kształcenia.

W latach 20-tych XX wieku wprowadzono zmiany w długości edukacji, a liczba klas wzrosła systematycznie do 11. Jednak kryzys ekonomiczny spowodował spadek liczby uczniów, w roku szkolnym 1935/36 kształciło się tylko 7 klas.

W międzywojniu do szkoły przyjmowano absolwentów 4/5 klasy, a ich końcowym egzaminem był egzamin czeladniczy.

Liczba uczniów przedstawia się następująco: w roku szkolnym 1918/19 – 81 uczniów, 1924/25 – 377 uczniów, 1932/33 – 364 uczniów, 1935/36 – 165 uczniów, 1938/39 – 345 uczniów.

Okres okupacji niemieckiej

W pierwszym roku okupacji niemieckiej zajęcia nie odbywały się. Szkoła wznowiła działalność 5 listopada 1940 roku jako Publiczna Szkoła Rzemieślnicza, której kierownictwo objął Stanisław Klimaszewski. W nowej placówce rozpoczęło naukę 282 uczniów, w tym 21 dziewcząt.

Kształcenie obejmowało zawody takie jak elektryk, stolarz czy piekarz, a w programie nauczania stawiano na przedmioty zawodowe, rezygnując z języka polskiego, historii czy geografii.

Liczba uczniów w kolejnych latach zmieniała się: 487 uczniów w 17 klasach, 745 w 25 klasach, 532 w ostatnim roku istnienia tej szkoły, zaledwie 107 z nich przeszło do dalszej nauki.

W lipcu 1944 roku szkoła została zamknięta, a uczniowie kierowani byli do przymusowej pracy.

Okres powojenny

Po zakończeniu II wojny światowej naukę wznowiono 1 kwietnia 1945 roku. Placówka rozpoczęła oferowanie kierunków: budowlany, drzewno-budowlany, metalowy, odzieżowy oraz ogólny.

W 1947 roku szkoła zmieniła nazwę na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową Nr 1, a dyrektorem został Karol Gierat. W kolejnych latach kształciła w zawodach takich jak elektryk, ślusarz czy stolarz.

Rok 1957 przyniósł nową zasadniczą szkołę zawodową, kształcącą w metalowo-elektrycznym i ogólnozawodowym zakresie ze specjalnościami takimi jak odlewnik, cukiernik czy kucharz.

W 1961 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny przy ul. Szujskiego 13, a w latach 70-tych utworzono nowe technika oraz licea.

Zespół szkół

W okresie PRL-u

W 1972 roku powstał Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych, do którego zjednoczono wszystkie szkoły znajdujące się w tym samym budynku przy ul. Szujskiego, m.in. Liceum Zawodowe oraz Technika. Również w latach 70-tych trwały prace nad otwarciem nowych placówek, takich jak Technikum Elektroniczne.

W ramach ZSM-E w okresie PRL-u działały szkoły kształcące w następujących zawodach: elektryka, mechanika, a także szkoły specjalne dla osób z niepełnosprawnościami.

W okresie III RP

Tuż po zmianach politycznych w 1990 roku Technikum Mechaniczne uzyskało niezależność. Od tego czasu Zespół Szkół Mechanicznych kierował się w stronę specjalizacji zawodowych.

W kolejnych latach placówka otworzyła nowe kierunki i specjalności, takie jak urządzenia i instalacje gazowe. W 2008 roku z inicjatywy Rady Miasta Technikum nr 4 nadano imię Tadeusza Tertila oraz wmurowano tablicę pamiątkową na cześć patrona szkoły.

Dyrektorowie zespołu szkół
  • Ludomir Felis (do 1983),
  • Stanisława Boćko (1983–1991),
  • Jan Onak (1991–2020),
  • Grzegorz Szerszeń (od 2020).

Struktura zespołu szkół

Technikum nr 4 im. Tadeusza Tertila

Kierunki kształcenia

W ramach oferty edukacyjnej, placówka ta przygotowuje młodzież w kierunkach technicznych, co zapewnia ich przyszłe możliwości zawodowe. Technik elektryk kształci uczniów w zakresie montażu oraz uruchamiania systemów elektrycznych, a także ich konserwacji, specjalizując się w dwóch obszarach: instalacji maszyn i urządzeń elektrycznych (ELE. 02) oraz eksploatacji tychże systemów (ELE. 05).

Wśród dostępnych kierunków znajduje się również technik automatyk, którego program obejmuje montaż i obsługę układów automatyki przemysłowej (ELM.01), a także ich eksploatację (ELM.04). Dzięki temu absolwenci świetnie radzą sobie na rynku pracy, zyskując umiejętności praktyczne i teoretyczne.

Uczniowie decydujący się na kierunek technik elektronik zdobywają wiedzę o montażu i instalacji układów elektronicznych (ELM.02) oraz ich eksploatacji (ELM.05). To z kolei otwiera drogę do przyszłej kariery w dynamicznie rozwijającej się branży technologicznej.

Inny ważny profil to technik mechatronik, który zajmuje się montażem oraz konserwacją systemów mechatronicznych (ELM.03), a także ich programowaniem i eksploatacją (ELM.06). Uczniowie tej specjalności uczą się łączyć różne dziedziny nauki, co czyni ich bardzo wszechstronnymi specjalistami.

Dodatkowo, technik informatyk ma na celu przygotowanie uczniów w zakresie administrowania systemami komputerowymi oraz sieciami (INF.02), jak również tworzenia stron i aplikacji internetowych (INF.03). To umiejętności szczególnie cenione na współczesnym rynku ze względu na rosnące zapotrzebowanie na infrastrukturę IT.

Na zakończenie, profil technik programista umożliwia zdobycie szerokiej wiedzy na temat tworzenia aplikacji oraz administrowania danymi (INF.03) oraz programowania i testowania aplikacji (INF.04).

Ranking Perspektyw

Technikum nr 4 cieszy się renomą i uznawane jest w rankingu miesięcznika „Perspektywy”, co potwierdzają wyniki w różnych latach. W Rankingu Głównym Techników w 2024 roku zajęło 80. miejsce w Polsce, co plasuje je na 10. pozycji w województwie małopolskim oraz na 1. miejscu w Tarnowie.

Przeglądając wyniki z lat wcześniejszych, można zauważyć stały wzrost oraz stabilność tej szkoły: w 2023 roku było to 64. miejsce, w 2022 roku – 35. miejsce, a w 2021 roku – 73. miejsce. Dzięki tej okazałej pozycji w 2014 roku, w cierpliwu notowaniu uzyskała 156. miejsce, co pokazuje znaczną poprawę i konkurencyjność placówki.

W zestawieniu mistrzów, technikum również osiąga wysokie lokaty w kategorii Maturalnych Rankingów, z 52. miejscem w 2024 roku w kraju oraz 41. miejscem w 2022 roku.

Partnerzy

Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych angażuje się w ścisłą współpracę z różnorodnymi instytucjami oraz organizacjami, które odgrywają kluczową rolę w edukacji i przemysłowych aspektach regionu. Do partnerów szkoły należą między innymi:

Dzięki współpracy z wymienionymi partnerami, szkoła ma możliwość oferowania swoim uczniom nowoczesnych programów nauczania oraz praktycznych doświadczeń, które są dostosowane do potrzeb rynku pracy.

Przypisy

  1. Ranking Techników – Perspektywy [online], 2023.technika.perspektywy.pl [dostęp 07.05.2023 r.]
  2. Centrum Kształcenia Zawodowego [online] [dostęp 07.05.2023 r.]
  3. a b c d A.A. Niedojadło A.A., Okres międzywojenny i lata okupacji w dziejach Zespołu Szkół Mechaniczno-Elektrycznych. [online] [dostęp 05.05.2023 r.]
  4. Urszula Banaś-Mróz, Historia szkoły [online], VII Liceum Ogólnokształcące, 02.05.2018 r. [dostęp 05.05.2023 r.]
  5. a b c Historia szkoły 1881–1959 [online], Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Tarnowie [dostęp 03.05.2023 r.]
  6. Zespół Szkół Mechaniczno Elektrycznych [online], Tarnów Nasze Miasto, 06.06.2022 r. [dostęp 07.05.2023 r.]
  7. a b c d Lata 2000–2009. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  8. a b c d Lata 1990–1999. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  9. a b c Lata 1980–1989. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  10. a b c d Lata 1970–1979. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  11. a b c Lata 1960–1969. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  12. Echo z przed lat 30-stu. „Pogoń”, s. 3, nr 38 z 17.09.1911 r.
  13. a b c d Lata od 2010 r.. zsme.tarnow.pl. (pol.).
  14. Rozdział IV. Szkoła w latach 1945–1961, [w:] Andrzej Niedojadło, Ryszard Radłowski, Jan Onak, Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Tarnowie 1881–2001, Tarnów: Tarnowskie Towarzystwo Kulturalne; Rada Rodziców przy ZSME; Stowarzyszenie Przyjaciół i Absolwentów ZSME, 2002 r., s. 25, ISBN 83-87366-52-8.

Oceń: Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Tarnowie

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:10