Juliusz Albinowski

Polityka i administracja

Juliusz Fryderyk Albinowski to postać o znaczącym dorobku w historii Polski. Urodził się 5 marca 1856 roku w Tarnowie, a jego życie zakończyło się 2 listopada 1929 roku we Lwowie.

Był nie tylko doktorem prawa, ale również generałem audytorem w cesarskiej i królewskiej Armii, co podkreśla jego wysoką pozycję i wpływ na kwestie wojskowe. Dodatkowo, Albinowski służył jako generał dywizji w Wojsku Polskim, co stanowi istotny element jego kariery wojskowej oraz prawniczej.

Życiorys

Juliusz Albinowski przyszedł na świat 5 marca 1856 roku w Tarnowie, w rodzinie zajmującej się administracją. Jego ojciec, Marcel, pełnił ważne funkcje, m.in. jako zastępca kierownika Okręgowej Komisji dla podstawowej ulgi, a później jako komisarz skarbu trzeciej klasy w c. k. Powiatowej Dyrekcji Skarbu w Samborze. W 1873 roku obejmował stanowisko asesora w c. k. Sądzie powiatowym w sprawach dochodów skarbowych w Krakowie, następnie w 1875 roku został sekretarzem w c. k. Krajowej Dyrekcji Skarbu oraz zastępcą asesora skarbowego w c. k. Sądzie wyższym w sprawach dochodów we Lwowie.

Edukację rozpoczął w gimnazjum w Samborze, a następnie kontynuował ją w Krakowie i Lwowie, gdzie zdobijał wiedzę do egzaminu maturalnego. Po ukończeniu nauki rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. W dniu 30 września 1876 roku zaciągnął się do cesarskiej i królewskiej Armii, początkowo w 30 Galicyjskim Pułku Piechoty, stacjonując we Lwowie. W 1896 roku uzyskał stopień pułkownika, a w 1904 roku awansował na generała audytora (niem. General-Auditor).

Podczas I wojny światowej brał udział w walkach na froncie rosyjskim oraz włoskim. 25 września 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika audytora i zaliczony do rezerwy armii. Jako przewodniczący komisji weryfikacyjnej dla oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej, aktywnie uczestniczył w reorganizacji wojskowej Polski. 1 marca 1921 roku powrócił do służby czynnej, a 1 kwietnia 1920 roku został zatwierdzony w stopniu generała podporucznika. 1 kwietnia 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

11 czerwca 1921 roku, w związku ze zmianą dekretu dotyczącego przeniesienia w stan spoczynku, mianowano go tytularnym generałem porucznikiem Korpusu Sądowego. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski potwierdził jego stopień generała dywizji.

Osiedlił się we Lwowie, gdzie mieszkał przy ulicy Potockiego 27. Juliusz Albinowski był fundatorem oraz pierwszym prezesem Związku Oficerów W.P. w Stanie Spoczynku we Lwowie. W 1914 roku opublikował broszurę pt. „Nowa ustawa o urzędnikach zarządów dóbr”, podkreślając swoje zaangażowanie w sprawy administracji wojskowej. Zmarł 2 listopada 1929 roku we Lwowie, a jego ciało spoczęło na cmentarzu Łyczakowskim.

Albinowski był żonaty z Bronisławą, autorką poradników gospodarskich oraz książek kucharskich, z którą wychował syna oraz córkę Zofię Albinowską-Minkiewiczową, znaną malarkę.

Przypisy

  1. Monika Szczerbacz (oprac.): Najstarsze książki w zbiorach Biblioteki Pedagogicznej w Chełmie. [dostęp 29.04.2017 r.]
  2. Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, Nr 1 z 28.01.1931 r.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 70 z 07.11.1923 r., s. 738.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 26 z 02.07.1921 r., s. 1104.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 11 z 19.03.1921 r., s. 489.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 10 z 12.03.1921 r., s. 382, 404.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 93 z 25.10.1919 r., poz. 3513.
  8. Szematyzm 1875, s. 187, 190.
  9. Szematyzm 1873, s. 168.
  10. Szematyzm 1870, s. 201.
  11. Rydel 2001, s. 181.
  12. Rydel 2001, s. 181, tu c. k. radcy finansowego.

Oceń: Juliusz Albinowski

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:5