Barbara Kamińska (piłkarka ręczna)


Barbara Kamińska, znana również jako Haładyn, a później Królik, to postać niezwykle istotna dla polskiego sportu. Urodziła się 13 stycznia 1962 roku w Tarnowie, gdzie stawiała pierwsze kroki jako młoda atletka. Jej niesamowite umiejętności i determinacja przyczyniły się do bogatego dorobku sportowego, który zyskał uznanie w kraju i za granicą.

Niestety, Barbara od nas odeszła 17 października 2022 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii piłki ręcznej. Była nie tylko utalentowaną zawodniczką, ale także wielką mistrzynią, która reprezentowała Polskę w wielu międzynarodowych zawodach. Jej osiągnięcia stanowią inspirację dla przyszłych pokoleń sportowców.

Życiorys

Barbara Kamińska swoją karierę w piłce ręcznej rozpoczęła w 1975 roku, kiedy to dołączyła do zespołu w Pałacu Młodzieży Tarnów. Już w 1977 roku stała się zawodniczką Unii Tarnów, z którą w 1978 roku zdobyła tytuł mistrza Polski juniorek. W okresie od 1977 do 1980 roku wystąpiła 41 razy w reprezentacji juniorskiej oraz młodzieżowej. W 1980 roku zdobyła srebrny medal podczas Młodzieżowych Zawodów Przyjaźni.

W latach 1980-1990 grała dla AZS-AWF Wrocław. Jej drużyna sięgała po trzykrotne mistrzostwo Polski w latach 1984, 1989 i 1990. Dodatkowo, w 1982 oraz 1987 roku zdobyła wicemistrzostwo, a w 1981 oraz 1983 roku brązowy medal mistrzostw Polski. W tym czasie zdobyła również Puchar Polski w 1982 i 1989 roku, chociaż w sezonie 1987/1988 miała przerwę spowodowaną macierzyństwem. Barbara była uznawana za jednego z najlepszych strzelców w lidze. W 1989 roku zdobyła tytuł królowej strzelców, zdobywając 235 bramek, a trzykrotnie zajmowała drugie miejsce w tej klasyfikacji w latach 1982, 1985 i 1987.

W 1985 roku ukończyła studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a od 1990 do 1993 roku grała w niemieckim klubie TUS Neukirchen.

Debiut w reprezentacji Polski seniorek miał miejsce 28 listopada 1981 roku, podczas meczów mistrzostw świata grupy „B” przeciwko Szwecji, gdzie jej zespół zajął 6. miejsce, a sama zawodniczka zdobyła 12 bramek. Brała udział w mistrzostwach w 1983 roku (2. miejsce, 34 bramki w 6 meczach), 1985 roku (7. miejsce, 29 bramek w 7 meczach) oraz 1989 roku (6. miejsce, 13 bramek w 7 meczach). Ostatni mecz w biało-czerwonych barwach rozegrała 10 czerwca 1990 roku w towarzyskim spotkaniu z Niemcami. Łącznie wystąpiła w 80 spotkaniach reprezentacji, zdobywając 366 bramek. W 1985 roku zagrała również w drużynie świata przeciwko HypoBank Südstadt.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej, Barbara rozpoczęła pracę jako nauczycielka wychowania fizycznego. W plebiscycie na dziesięciu najlepszych sportowców Tarnowa w okresie PRL zajęła 8. miejsce, a w 1996 roku została uhonorowana Srebrną Odznaką ZPRP.

Prywatnie, była żoną piłkarza ręcznego Tadeusza Haładyna (1961–1995), z którym miała córkę Martę, siatkarkę i medalistkę Uniwersjady, natomiast jej drugim mężem jest Andrzej Królik.

Przypisy

  1. a b c d Władysław Zieleśkiewicz, Barbara Kamińska - prawdziwa bombardierka, gwiazda lat 80-tych, w: Handball Polska, nr 1 (117)/2017
  2. a b c d e f g h i j k l Władysław Zieleśkiewicz, 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 567-568, 948-971
  3. Roman Kieroński, Robert Noga Tarnowski sport od A do Ż, wyd. S-Can, Tarnów 2011, s. 110
  4. Odeszła Barbara Kamińska (Haładyn, Królik)

Oceń: Barbara Kamińska (piłkarka ręczna)

Średnia ocena:4.66 Liczba ocen:12