Mirosław Cierniak

Cierniak z powodzeniem brał udział w rozgrywkach w ramach Drużynowych Mistrzostw Polski aż do 2005 roku, reprezentując szereg klubów, w tym Unię Tarnów w latach 1991-1997, a także WTS Wrocław, RKM Rybnik, KSŻ Krosno oraz Kolejarz Opole. Jego osiągnięcia indywidualne w 1994 roku zaowocowały srebrnym medalem DMP.

Co więcej, Cierniak dwukrotnie zajmował trzecie miejsca w Drużynowym Pucharze Polski w latach 1994 i 1998, a także w 1993 roku zdobył drugą lokatę w turnieju o „Srebrny Kask”. W tym samym roku zdobył również tytuł Młodzieżowego Indywidualnego Wicemistrza Polski, a jego talent pozwolił mu na zakwalifikowanie się do finału Indywidualnych Mistrzostw Świata Juniorów jako zawodnik rezerwowy.

W swojej karierze zdobył trzykrotnie tytuł Młodzieżowego Drużynowego Mistrza Polski oraz dwukrotnie medale w Młodzieżowych Mistrzostwach Polski Par Klubowych. Jego zaangażowanie w ten sport widać było także w finale Indywidualnych Mistrzostw Polski, gdzie jego najlepszy wynik to piętnaste miejsce w Warszawie w 1996 roku.

W 1995 roku Cierniak brał udział w prestiżowym turnieju o „Złoty Kask” oraz osiągnął znaczące rezultaty w Memoriale im. Eugeniusza Nazimka. Dodatkowo, w latach 1995-1998 otworzyły się przed nim drzwi do superligi duńskiej, gdzie grał dla klubu Herning. Jego osiągnięcia sięgały również międzynarodowej areny, gdzie w 1996 roku zdobył trzecie miejsce w Golden Helmets Series w Australii.

Warto również wspomnieć, że Mirosław Cierniak jest ojcem Mateusza Cierniaka, który również wybrał karierę żużlowca, kontynuując rodzinne tradycje w tym emocjonującym sporcie.