Michał Jekiel

---

Życiorys

Michał Jekiel, w swojej młodości pełnił rolę robotnika, angażując się w wydarzenia historyczne i sportowe. Uczestniczył w kampanii wrześniowej, a po wojnie zajął się prowadzeniem przedsiębiorstwa metalurgicznego w Drohobyczu. W 1941 roku dołączył do Armii Czerwonej, a w 1943 ukończył Szkołę Oficerską w Riazaniu. Jego kariera wojskowa kontynuowana była w I Armii Wojska Polskiego. Po zakończeniu działań wojennych, pozostał w strukturach armijnych, a w 1952 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu pułkownika.

Jekiel zyskał również renomę jako czynny działacz sportowy. Był członkiem zarządu Polskiego Związku Kolarskiego (PZKol), gdzie otrzymał honorowe tytuły sędziego i prezesa. Wspólnie z innymi organizował pierwsze edycje Wyścigu Pokoju. Od 1954 roku pełnił rolę delegata PZKol na kongresach Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI). W latach 1952–1969 pełnił ważną funkcję zastępcy przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej, przekształconego następnie w Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki.

Na międzynarodowej arenie kolarskiej odegrał kluczowe role. Od 1956 roku był członkiem Dyrektoriatu UCI, a w latach 1965–1969 sprawował funkcję wiceprezesa, natomiast od 1969 do 1992 pełnił obowiązki sekretarza generalnego. Jako wiceprezes Międzynarodowej Amatorskiej Federacji Kolarskiej, nadzorował wiele działań tej organizacji. Ponadto redagował główny organ UCI, „Monde Cyclisme”, zajmował się opracowywaniem regulaminów sędziowskich oraz kierował komisją egzaminacyjną sędziów UCI. W uznaniu za swoje długoletnie zasługi, w 1993 roku otrzymał tytuł honorowego sekretarza generalnego UCI.

Jekiel miał także znaczący wpływ na międzynarodowe prawo sportowe, współautorstwo konwencji ONZ o ochronie igrzysk olimpijskich to jeden z jego wielu osiągnięć. Jego prace obejmowały redagowanie międzynarodowego słownika terminologii kolarskiej w pięciu językach.

Warto również zauważyć, że Michał Jekiel otrzymał liczne odznaczenia i wyróżnienia. Między innymi tytuł honorowego prezesa Polskiego Zrzeszenia Hoteli w 1968 roku oraz szereg odznaczeń państwowych i bojowych, w tym Krzyż Kawalerski, Oficerski i Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Grunwaldu III klasy, Order Sztandaru Pracy II klasy, a także odznakę Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej oraz Złotą Odznakę miasta Poznania. Należał także do PZPR w latach 1948–1990.

---

Oceń: Michał Jekiel

---