Rudolf Michał Starzewski to postać, która z pewnością pozostawiła trwały ślad w historii Krakowa. Urodził się 28 lipca 1870 roku w Tarnowie, a zmarł 22 października 1920 roku w Krakowie. Był znanym dziennikarzem oraz publicystą, który cieszył się ogromnym uznaniem w swoim środowisku.
Wiele osób zna go jako pierwowzór Dziennikarza w dramacie Wyspiańskiego, co tylko podkreśla jego znaczenie w krakowskiej kulturze, szczególnie w okresie Młodej Polski. Jego przyjaciele nazywali go Dolciem, co świadczy o bliskości relacji, jakie przywiązywały ich do tej charyzmatycznej postaci.
Starzewski był autorem wielu recenzji i artykułów, w tym entuzjastycznej recenzji, która ukazała się w „Czasie” zaledwie trzy dni po premierze wspomnianej sztuki. Jego twórczość i zaangażowanie w życie kulturalne miasta uczyniły go jednym z najpopularniejszych ludzki w Krakowie.
Życiorys
Rudolf Starzewski przyszedł na świat w Tarnowie jako najmłodszy syn Mieczysława Ostoja Starzewskiego, który pełnił rolę dyrektora Krajowego Związku Kółek Rolniczych, oraz Reginy z domu Cymbler. Warto zaznaczyć, że był przyrodnim bratem Tadeusza oraz stryjem Jana.
W młodości ukończył szkołę średnią w konwikcie ojców jezuitów w Tarnopolu. Rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednak z czasem zdecydował się całkowicie poświęcić dziennikarstwu. W tym okresie związał się z krakowską bohemą i zaprzyjaźnił z wybitnymi twórcami XIX wieku, szczególnie z o rok starszym Stanisławem Wyspiańskim.
Rudolf stał się aktywnym działaczem w Klubie Konserwatywnym, który powstał w 1896 roku. Razem z przyrodnim bratem Tadeuszem postulowali ostrożne reformy w zakresie administracji i rolnictwa. W 1905 roku objął fotel naczelnego redaktora dziennika „Czas”, przekształcając go w nowoczesną i wpływową gazetę wspierającą konserwatystów. W 1914 roku był kierownikiem Biura Prezydialnego Sekcji Zachodniej Naczelnego Komitetu Narodowego.
Jednym z kluczowych powodów jego tragicznego samobójstwa mogła być nieszczęśliwa miłość do żony przyjaciela, Tadeusza Żeleńskiego. Ostatecznie, Rudolf został pochowany na cmentarzu Rakowickim w grobowcu rodzinnym.
Przypisy
- Nad świeżą mogiłą. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 4, 30.10.1920 r.
- Dziennik Obwieszczeń Naczelnego Komitetu Narodowego. Sekcya Zachodnia, Kraków 24.08.1914 r., rok I, nr 1, s. 3.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Yola Czaderska-Hayek | Piotr Metz | Michał Konopiński | Roman Szydłowski | Zbigniew Święch | Aleksander Wareński | Włodzimierz Górski | Alfred Szczepański (literat) | Stanisław Faecher | Łukasz Maciejewski (krytyk filmowy) | Wilhelm BerkelhammerOceń: Rudolf Starzewski