Antoni Rosner


Antoni Rosner, urodzony 9 listopada 1831 roku w Tarnowie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej medycyny. Jako lekarz dermatolog oraz syfilidolog, jego prace miały istotny wpływ na rozwój tych dziedzin w Polsce.

Rosner zmarł 25 sierpnia 1896 roku w Krakowie, a jego osiągnięcia kliniczne i badawcze pozostają ważną częścią dziedzictwa medycznego kraju.

Życiorys

Antoni Rosner przyszedł na świat w rodzinie Żydów tarnowskich, jako syn lekarza i miejskiego radnego, Dawida Rosnera oraz Hessi Ohrenstein. Po zakończeniu edukacji w gimnazjum, podjął studia w Wiedniu, gdzie zgłębiał tajniki filozofii i medycyny pod okiem wybitnego specjalisty, Ferdinanda von Hebry. W 1854 roku przez jeden rok zdobywał doświadczenie zawodowe w Szpitalu Powszechnym, pracując na Oddziale Chorób Wewnętrznych.

W 1861 roku obronił pracę doktorską z chirurgii, co prawdopodobnie wiązało się z jego przyjęciem wiary rzymskokatolickiej. Rok później wrócił do Krakowa, gdzie zaprezentował swoją pracę habilitacyjną z zakresu dermatologii i wenerologii, a następnie rozpoczął karierę wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz w szpitalu św. Ducha.

W 1863 roku stanął na czele pierwszej Kliniki Dermatologicznej na polskich ziemiach; jej działalność została formalnie zatwierdzona w 1871 roku. W 1867 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego oraz prywatnego docenta dermatologii, a w 1873 roku został członkiem nadzwyczajnym Akademii Umiejętności oraz członkiem Towarzystwa Krakowskiego Lekarskiego. W tym samym roku objął stanowisko kierownika kliniki chorób skórnych w szpitalu św. Łazarza, a w 1894 roku został profesorem zwyczajnym.

Antoni Rosner był mężem Amelii z Ohrensteinów, z którą miał dwóch synów: Aleksandra oraz Ignacego Juliusza. Ich córka, Anna, wyszła za Michała Chylińskiego.

Na zawsze spoczął w grobowcu rodzinnym, znajdującym się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Przypisy

  1. Antoni Rosner [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 26.04.2019 r.]
  2. Nowi profesorowie uniwersytetu. „Nowości Illustrowane”. Nr 47, s. 2, 23.11.1907 r.
  3. S. p. Michał Chyliński. „Nowości Illustrowane”. Nr 26, s. 3, 27.06.1925 r.
  4. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 135.

Oceń: Antoni Rosner

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:15