Julia Rayska

---

Życiorys

Julia Rayska, córka radcy Sądu Apelacyjnego we Lwowie, była osobą o niezwykłej historii życia, w której pasja do sztuki i działalność patriotyczna odgrywały kluczowe role. W latach trzydziestych XIX wieku rozpoczęła naukę rysunku i malarstwa pod okiem lwowskiego artysty, Jana Haara. W 1837 lub 1838 roku połączyła swoje życie z Tomaszem Rayskim (1811–1885), który był nie tylko adwokatem, ale również aktywnym uczestnikiem konspiracji galicyjskiej. Jego wysiłki doprowadziły do uwięzienia w latach 1842–1845, a później został posłem na Sejm Krajowy oraz członkiem Rady Państwa w Wiedniu. Co więcej, Rayski był współzałożycielem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie.

W obliczu wybuchu powstania styczniowego w 1863 roku, Julia i Tomasz Rayscy włączyli się w działania tajnych organizacji patriotycznych. Jako odpowiedzialna osoba, Rayska prowadziła jeden z miejskich okręgów zajmujących się poborem podatku narodowego, co w tamtych czasach miało ogromne znaczenie. W późniejszym okresie życia, zaangażowała się również w działalność społeczną, stając się członkiem zarządu Towarzystwa Praca Kobiet, co dowodzi jej silnej woli i chęci wprowadzania zmian w otaczającym ją świecie.

Ostatecznie, Julia Rayska znalazła spokój na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, gdzie spoczywa wśród innych wybitnych postaci historii tego miasta.

Droga artystyczna

Julia Rayska była artystką głęboko zakorzenioną w lwowskim środowisku twórczym, co miało kluczowe znaczenie dla jej rozwoju artystycznego. Swoje prace prezentowała na licznych wystawach we Lwowie, odnosząc sukcesy na przestrzeni lat. W szczególności, brała udział w ważnych wydarzeniach artystycznych w latach 1847, 1856, 1860 oraz wielokrotnie w latach 1868, 1876 i 1888, kiedy to jej twórczość była eksponowana przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych.

W roku 1858 zaprezentowała swoje znane dzieło zatytułowane Bukiet kwiatów na wystawie w TPSP w Krakowie, co stanowiło ważny moment w jej karierze artystycznej.

Styl Julii Rayskiej można scharakteryzować jako typowy dla epoki biedermeieru. Jej dorobek artystyczny obejmował różnorodne tematy, w tym przede wszystkim portrety oraz kompozycje kwiatowe. Dodatkowo, Rayska malowała sceny rodzajowe, myśliwskie, a także obrazy o tematyce religijnej i mitologicznej, często inspirowane dziełami zachodnioeuropejskich mistrzów malarstwa.

Techniki, które stosowała, koncentrowały się głównie na malarstwie olejnym na płótnie, aczkolwiek korzystała również z innych materiałów, takich jak deska oraz blacha, co podkreśla jej wszechstronność jako artystki.

---

Oceń: Julia Rayska

---