Adam Piasecki, urodzony 18 grudnia 1929 roku w Tarnowie, to postać, która wpisała się na karty historii polskiego ekumenizmu. Po wielu latach swojej działalności, zmarł 13 stycznia 1990 roku w Warszawie.
Był to duchowny baptystyczny, który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju baptystycznej społeczności w Polsce. Jego zaangażowanie w ekumenizm oraz aktywna praca w strukturach Kościoła sprawiły, że stał się on uznawanym liderem w tym środowisku. W ponad czterdziestoletniej karierze pełnił funkcję członka Naczelnej Rady Kościoła Chrześcijan Baptystów w PRL, co podkreśla jego ogromne zaangażowanie oraz wpływ na rozwój tej wspólnoty religijnej.
Życiorys
W latach 1951–1952 Adam Piasecki sprawował obowiązki kaznodziei w Szczecinie, a następnie od 1952 do 1975 roku pełnił tę samą funkcję w Gdańsku. W okresie od 1964 do 1975 roku był również prezbiterem okręgowym Okręgu Gdańskiego Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów. Jego zaangażowanie nie ograniczało się tylko do zborów lokalnych. W latach 1965–1990 dał się poznać jako członek Naczelnej Rady Kościoła, a w latach 1968–1975 oraz 1980–1990 pełnił zaszczytną funkcję wiceprezesa.
Adam Piasecki był także sekretarzem Naczelnej Rady Kościoła w latach 1975–1980, a w latach 1969–1987 przewodniczył Komisji Radiowej, która działała przy Naczelnej Radzie Kościoła. Jego działalność ekumeniczna obejmowała również funkcję sekretarza Oddziału Gdańskiego Polskiej Rady Ekumenicznej, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój relacji międzywyznaniowych.
Od 1980 roku aż do swojej śmierci w 1990 roku był prezbiterem warszawskiego zboru PKChB. Jego działalność wykraczała poza granice tradycyjnej posługi duszpasterskiej; był również znanym kaznodzieją radiowym, ściśle współpracującym z Trans World Radio w Monte Carlo.
Warto również wspomnieć, że Piasecki był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, używał pseudonimu „Kasprzak”. W przeciwieństwie do wielu innych duchownych mniejszościowych, takich jak Stanisław Krakiewicz czy Stanisław Dąbrowski, nigdy nie został zdekonspirowany, co było efektem umiejętnego prowadzenia przez swojego oficera prowadzącego.
Przypisy
- Jańczuk 2023 ↓, s. 246.
- Jańczuk 2023 ↓, s. 229-230.
- Zieliński 2013 ↓, s. 346.
- a b Andrzej Seweryn – Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku (Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, Warszawa, 2007; ISBN 83-88497-13-8 str.138–140)
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Zbigniew Kras | Kasper Cichocki | Andrzej Kamiński (dominikanin) | Zbigniew Strzałkowski (duchowny) | Szmuel Engel | Krzysztof Mądel | Edward Kozłowski (duchowny) | Michał Korczyński | Andrzej Augustyński | Wawrzyniec Bartilius | Jan Dagnan | Menachem Mendel Stern | Tomasz Rozkrut | Jan Adrian Łata | Józef Kloch | Witold Kawecki | Ireneusz Stolarczyk | Robert Gucwa | Wiesław WenzOceń: Adam Piasecki (duchowny)