Edward Kozłowski (duchowny)

Jego życie rozpoczęło się na terenach zaboru austriackiego, skąd w 1885 roku emigrował do Stanów Zjednoczonych, aby kontynuować swoje edukacyjne aspiracje w seminarium św. Franciszka w Milwaukee. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1887 roku.

W swojej posłudze duchownej, Kozłowski pracował w wielu parafiach, wykazując się zdolnościami mediacyjnymi w trudnych sytuacjach. Jego obecność wpływała na łagodzenie konfliktów między imigrantami a lokalnymi władzami kościelnymi, które w ówczesnych czasach miały niemieckie pochodzenie. Ksiądz Kozłowski w skuteczny sposób potrafił odnaleźć jedność w zróżnicowanych grupach, co było szczególnie ważne, gdy został skierowany do parafii św. Stanisława w Milwaukee, gdzie stawił czoła rosnącemu wsparciu dla Kościoła Polskokatolickiego.

Za swoje szczególne zasługi, papież Pius X mianował go biskupem pomocniczym Milwaukee 12 listopada 1913 roku, przyznając mu stolicę tytularną Germia. Uroczysta sakra biskupia miała miejsce w katedrze św. Jana Ewangelisty w Milwaukee 14 stycznia 1914 roku, a jej przewodniczącym był abp Sebastian Gebhard Messmer, wówczas zwierzchnik archidiecezji.

Kozłowski był drugim Polakiem w amerykańskiej hierarchii kościelnej, po biskupie Rhode z Chicago, który został mianowany w 1908 roku. Po jego konsekracji, około 50 tysięcy wiernych zgromadziło się, by złożyć hołd nowemu biskupowi. W swojej nowej roli kontynuował pracę nad rozwiązaniem problemów społeczności parafialnej oraz przełamywaniem uprzedzeń wobec polskich duchownych. Jego działania przyniosły wiele korzyści społeczności katolickiej w Milwaukee.

Niestety, jego życie zakończyło się niespodziewanym zgonem z powodu zakażenia krwi, niespełna półtora roku po jego konsekracji. Na jego pogrzebie zebrało się strawne 30 tysięcy wiernych, co świadczy o jego znaczeniu i wpływie wśród społeczności polskich katolików w Ameryce.