Szmuel Engel

---

Życiorys

„Szmuel Engel przyszedł na świat w 1852 roku w Tarnowie, jako syn Zeewa Wolfa Engela. Jego edukacja przebiegała pod okiem cadyka Chaima Halberstama z Nowego Sącza. W 1872 roku zawarł związek małżeński z córką rabina Icchaka z Biłgoraja, a w tym samym roku przy wsparciu znanego gaona R 'Szneora Zalmana, autora „Tory dobroci” i przewodniczącego Beith Din w Lublinie, objął urząd rabina w Biłgoraju.

W 1879 roku, mimo swoich zasług, jako cudzoziemiec otrzymał nakaz opuszczenia Cesarstwa Rosyjskiego. Po tym wydarzeniu osiedlił się w Rudniku, gdzie studiował kabałę pod kierunkiem rabina Barucha z Gorlic. Engel sprawował również urząd rabina w Dukli oraz od 1886 roku był rabinem Radomyśla.

W Radomyślu Engel zbudował znaczący ośrodek chasydyzmu, który był związany z Bełzem, nazywanym często chasydzkim Rzymem. Ten wpływowy ośrodek oddziaływał na pobliskie miejscowości, jak Dębica, Mielec i Połaniec. Pod koniec II wojny światowej Engel opuścił miasto, a jego miejsce zajął jego syn Chaim Engel, który pełnił tę funkcję aż do 1939 roku.

W 1917 roku Engel przeniósł się na Słowację do Koszyc, gdzie objął stanowisko przewodniczącego sądu rabinackiego. Był dobrze obeznany z klasyczną literaturą chasydzką, a szczególnie wysoko cenił sobie prace Szneura Zalmana z Ladów, Elimelecha z Leżajska oraz Halberstama Chaima ben Arie Lejba z Sącza.

Jego wnuk, Elchanan Halpern z Londynu, od 1941 roku publikował liczne dzieła rabina Engela. W 1981 roku w Jerozolimie ukazała się pełna edycja prac Engela, co przyczyniło się do upowszechnienia jego nauk i myśli w szerszym kręgu odbiorców.

---

Oceń: Szmuel Engel

---