Kościół Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej w Tarnowie

Budynek powstał w 1458 roku, wzniesiony na fundamentach starszej świątyni, a konsekrowany był w 1462 roku i pełnił funkcję kościoła filialnego tarnowskiej parafii kolegiackiej, która obecnie posiada status katedry. W wyniku pożaru, który dotknął budowlę na początku XVII wieku, został on odbudowany w 1640 roku dzięki staraniom księdza Andrzeja Tarły. W połowie XIX wieku, ze względu na zagrożenie związane z osuwającym się brzegiem potoku, świątynię przesunięto na nowe podmurowanie.

W 1910 roku kościół wzbogacono o wieżę, którą częściowo przebudowano w 1965 roku. W ostatnich latach, na przełomie 2008/2009 stworzono nowe pokrycie dachu, wymieniając gont oraz deskowanie ścian kościoła. Obiekt ten jest orientowany i zbudowany na zrąb, z charakterystyczną wieżą o konstrukcji słupowej usytuowaną od strony zachodniej oraz węższym, wielobocznie zakończonym prezbiterium.

Kościół NMP jest przykładem dwukondygnacyjnej budowli, której dach pokryty jest stromym gontem. Wieża posiada nadwieszoną izbicę, zwieńczoną cebulastym hełmem. Na dachu znajduje się barokowa sygnaturka, datowana na 1653 rok. Całość otoczona jest kamiennym ogrodzeniem pokrytym gontem, co dodaje uroku tej historycznej przestrzeni.

Wnętrze świątyni zachwyca bogactwem dekoracji – stropy płaskie pokryte są polichromią, głównie figuralną oraz ornamentalną, a ich solidność podpierają profilowane kolumny. W centralnej części, na belce tęczowej, która oddziela nawę od prezbiterium, umieszczono krucyfiks oraz figury Józefa z Arymatei i Nikodema pochodzące z XVII wieku. W rokokowym ołtarzu głównym z 2. połowy XVIII wieku znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVI wieku, znany jako obraz Matki Bożej Szkaplerznej, otoczony dużym lokalnym kultem.

Kościół posiada również dwa ołtarze boczne, które są kopiami średniowiecznych tryptyków, oryginały zaś są przechowywane w tarnowskim Muzeum Diecezjalnym. Dodatkowo, w wyposażeniu wnętrza znajdują się m.in. barokowa ambona z XVIII wieku, chór muzyczny datowany na około 1621 roku oraz dwa drewniane relikwiarze znane z końca XVIII wieku.

W 1980 roku przy kościele Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej erygowano parafię pw. Matki Bożej Szkaplerznej, co stanowiło kolejny krok w historii tego miejsca pełnego znaczenia religijnego oraz kulturowego.