Kościół św. Stanisława Kostki w Tarnowie

Historia tego miejsca sięga lat 1908-1910, kiedy to zgromadzenie Sióstr Najświętszego Serca Jezusowego podjęło się budowy świątyni według projektu architekta Janusza Rypuszyńskiego. Kościół został konsekrowany przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę. Niestety, w trakcie działań wojennych w 1915 roku budowla doznała znacznych uszkodzeń, ale po wojnie udało się ją odbudować.

Architektura kościoła cechuje się stylem neoromańskim. Jest to konstrukcja murowana, wykonana z cegły i pokryta tynkiem. Wnętrze obejmuje jedną nawę oraz węższe prezbiterium, zakończone półkolistą apsydą, a także kaplicę boczną usytuowaną od strony wschodniej. Na prezbiterium znajduje się druga kondygnacja, która służy jako wieża. Wnętrze kościoła wieńczy strop kasetonowy.

Fasada budowli otoczona jest fryzem arkadkowym, który nadaje jej elegancki wygląd. W nawie znajdują się podwójne okna o charakterystycznym kształcie lancetowatym, umieszczone w półkolistych płycinach. Dach nawy jest dwuspadowy, podczas gdy wieża przykryta jest dachem namiotowym, co wpisuje się w piękno architektoniczne tego miejsca.