Alfred Kamienobrodzki

---

Życiorys

Alfred Kamienobrodzki był synem Adolfa, urzędnika magistratu, oraz Aleksandry Dąbrowskiej. Jego życie zawodowe rozpoczęło się od uczestnictwa w powstaniu styczniowym, w trakcie którego odniósł ciężką ranę. Talent artystyczny rozwijał pod okiem Leona Dembowskiego w Krakowie, a studia z zakresu architektury odbył na Politechnice w Wiedniu. Po zakończeniu nauki, osiedlił się we Lwowie, gdzie prowadził własne biuro architektoniczne.

Jego twórczość artystyczna koncentrowała się głównie na malarstwie akwarelowym. Kamienobrodzki specjalizował się w krajobrazach, a również w malowaniu wnętrz oraz architektury Lwowa, Krakowa oraz wołyńskich pejzaży. Jako członek Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie miał istotny wpływ na rozwój życia artystycznego w regionie. W 1880 roku zredagował Kalendarz Techniczny, który został wydany przez towarzystwo.

Alfred należał również do Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie aktywnie uczestniczył w różnych wystawach. W 1881 roku zaprezentował swoje akwarele, w tym dzieła: Wieża ormiańska we Lwowie oraz Jesień. Kolejne wystawy w 1887 roku na I Wystawie Sztuki Polskiej w Krakowie obejmowały m.in. akwarele: Wieża ormiańska we Lwowie, Brama Floriańska w Krakowie, Wnętrze pokoju jadalnego, a także różne motywy z Wołynia i okolic Lwowa. Wybrane rysunki były również reprodukowane w Tygodniku Illustrowanym.

W 1892 roku Kamienobrodzki poświęcił się organizacji Wystawy Przemysłu Budowlanego we Lwowie. Jako członek komitetu wystawowego przedstawił szereg projektów, w tym:

• plan konkursowy Kasy Oszczędności we Lwowie,
• plan konkursowy Muzeum Przemysłowego,
• plan budowy pawilonu wystawowego,
• plan budowy kościoła i cerkwi w Skolem (powiat stryjski),
• plan budowy szkoły ludowej im. T. Czackiego.

W roku 1894 otrzymał prestiżowy złoty medal na wystawie lwowskiej za swoje osiągnięcia architektoniczne. W 1902 roku, jako członek komitetu wykonawczego, brał udział w jubileuszowej wystawie Towarzystwa Politechnicznego, gdzie zaprezentował Przyrząd automatyczny do ustalania poziomego lub pionowego położenia przedmiotu na osi obrotowej.

Na Wystawie Akwarel i Pasteli we Lwowie w 1913 roku jego prace były reprezentowane przez pejzaż Staw Janowski. Po 1920 roku zorganizował we Lwowie własną wystawę, na której zaprezentował projekty oraz modele architektoniczne, a także swoje akwarele. Kamienobrodzki był także członkiem Towarzystwa Strzeleckiego i trzykrotnie pełnił funkcję króla kurkowego.

Jego życie osobiste związane było z Węgierską Józefą Krtsmary, z którą wziął ślub podczas pobytu w Wiedniu. Para doczekała się siedmiorga dzieci, z których syn Adolf poszedł w ślady ojca i został architektem, natomiast córka Józefa wyszła za mąż za Kazimierza Gubrynowicza, księgarza i wydawcy.

Alfred Kamienobrodzki zmarł we Lwowie 25 listopada 1922 roku. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. Część jego akwarel znajduje się w Muzeum Historycznym miasta Lwowa, a także w Muzeum Historycznym w Tarnowie oraz w prywatnych zbiorach rodziny.

---

Oceń: Alfred Kamienobrodzki

---