Tadeusz Wesołowski (aktor)

Kultura i sztuka

Tadeusz Wesołowski, znany również jako Tadeusz Naglicki, to wybitna postać polskiego teatru i kina. Urodził się 5 lipca 1900 roku w Tarnowie, a swoją artystyczną drogę zakończył 3 stycznia 1982 roku w Krakowie.

Był nie tylko utalentowanym aktorem, lecz także reżyserem teatralnym, co z pewnością wpłynęło na jego bogaty dorobek artystyczny i wpływ na polską scenę kulturalną.

Życiorys

Tadeusz Wesołowski, uznany aktor, posiadał bogate doświadczenie sceniczne, które rozpoczął po ukończeniu seminarium nauczycielskiego oraz Szkoły Dramatycznej Kazimierza Gabryelskiego w Krakowie. Jego debiut na desce teatralnej miał miejsce około 1919 roku, kiedy to wystąpił najpierw w Teatrze „Bagatela”. Następnie, w latach 1919-1925, kontynuował karierę w tym teatrze oraz przez krótki czas grał w Teatrze Polskim w Katowicach (1922-1923).

Wielką pasją Wesołowskiego było także uprawianie tenisa, w którym brał udział reprezentując klub Cracovia w latach 1916-1925. Wrocławski okres jego kariery teatralnej od 1925 do 1939 roku obejmował współpracę z renomowanymi teatrami: Polskim, Małym, Narodowym, Nowym, a także z teatrami Ćwiklińskiej oraz Fertnera (sezon 1926/1927).

Podczas trudnych czasów II wojny światowej artysta pozostał w Warszawie, gdzie miał okazję występować w teatrach jawnych, takich jak Bohema, Figaro, Kometa oraz Teatr miasta Warszawy i Nowy Miraż. Po zakończeniu wojny wrócił do Krakowa, gdzie przez kolejne lata realizował swoje artystyczne ambicje jako aktor i reżyser w Teatrze im. Juliusza Słowackiego (1945-1946), Teatrze Kameralnym TUR (1946-1947), Miejskich Teatrach Dramatycznych (1947-1954) oraz od 1954 do 1971 roku w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej.

W trakcie swojej longie kariery artystycznej, Wesołowski obchodził jubileusze 40-lecia (1959) oraz 45-lecia (1964). Jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyznanie mu w 1957 roku Nagrody artystycznej Miasta Krakowa, a w 1965 roku otrzymał tytuł Członka Zasłużonego SPATiF-ZASP. Od 1957 roku był także członkiem Rady Seniorów KS Cracovia. Jego dorobek obejmuje wystepy w dwóch spektaklach Teatru Telewizji (1963-1966) oraz w siedmiu audycjach Teatru Polskiego Radia (1951-1971).

Wesołowski znalazł swój ostatni spoczynek na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC3-B-4), pozostawiając po sobie znaczący wkład w polską sztukę teatralną.

Filmografia

Poniżej znajduje się wybór filmów, w których wystąpił Tadeusz Wesołowski, obrazujący jego bogatą karierę aktorską w okresie międzywojennym.

  • Ziemia obiecana (1927) – agent handlowy,
  • Tajemnica starego rodu (1928) – partner księżniczki Alicji w grze w tenisa,
  • Romans panny Opolskiej (1928),
  • W lasach polskich (1929) – hrabia Komarowski,
  • Grzeszna miłość (1929) – Marek Świda,
  • Moralność pani Dulskiej (1930) – Zbyszko Dulski,
  • Uwiedziona (1931) – przyjaciel Jerzego,
  • Ułani, ułani, chłopcy malowani (1932) – adiutant porucznik,
  • 10% dla mnie (1933) – Janek, urzędnik notarialny, ukochany Zosi,
  • Pan Twardowski (1936) – dworzanin przyboczny króla Zygmunta Augusta,
  • Fredek uszczęśliwia świat (1936) – Bolek Karski, brat Irmy,
  • Skłamałam (1937) – Stanisław Burski, pracownik drukarni,
  • Kobiety nad przepaścią (1938) – nauczyciel tańca w Instytucie Choreograficznym.

Przypisy

  1. GROBONET 2.6 – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarz parafialny Kraków Salwator [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 03.06.2020 r.]

Oceń: Tadeusz Wesołowski (aktor)

★★★★★
Średnia ocena:4.7 Liczba ocen:21