Henryk Ormian

---

Życiorys

Henryk Ormian, pochodzący z żydowskiej rodziny z Tarnowa, wykazywał już w młodości wyraźne zainteresowanie aktywnością społeczno-polityczną. Jego zaangażowanie w ruch Ha-Szomer Ha-Cair doprowadziło do objęcia przez niego przywództwa w tym ruchu na obszarze Galicji. Po zakończeniu nauki na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie w 1925 roku obronił doktorat z psychologii, równocześnie studiował judaikę w znanym Seminarium Hebrajskim w Wiedniu pod kierunkiem Hirsza Pereca Chajesa.

W 1924 roku Ormian przeniósł się do Polski. W latach 1924–1936 pełnił rolę wykładowcy w łódzkim oddziale Wolnej Wszechnicy Polskiej, instytucji, która po II wojnie światowej przekształciła się w Uniwersytet Łódzki. W ramach Wydziału Pedagogicznego uzyskał tytuł docenta. Dodatkowo nauczał w Szkole Hebrajskiej w Łodzi od 1925 do 1936 roku. W mieście tym aktywnie działał również w ruchu Ha-Szomer Ha-Cair oraz był zaangażowany w inicjatywy Żydowskiego Funduszu Narodowego i ruchu He-Chaluc. Ponadto pełnił funkcję kierownika Żydowskiego Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Tarbut”, a także był aktywnym uczestnikiem działań związanych z szkolnictwem psychologiczno-pedagogicznym.

W 1936 roku Ormian opuścił Polskę i rozpoczął nowe życie w Izraelu. Osiedlił się początkowo w Tel Awiwie, gdzie prowadził zajęcia w gimnazjum, by potem przenieść się do Jerozolimy. Tam pracował jako wykładowca w seminarium nauczycielskim Beit HaKerem i od 1945 roku uczył psychologii na Uniwersytecie Hebrajskim. W 1950 roku podjął zatrudnienie w Ministerstwie Edukacji, zostając członkiem Rady Pedagogicznej.

Henryk Ormian był również współzałożycielem Izraelskiego Towarzystwa Psychologicznego, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego zarówno w oddziale jerozolimskim, jak i w komitecie krajowym. Zaangażował się również w organizację syjonistyczną Hadassah, zajmującą się kształceniem zawodowym. Był członkiem Hagany oraz Rady Nauczycieli Żydowskiego Funduszu Narodowego w latach 1937–1942. Dodatkowo przenikał do struktur Centrum Oświaty i Kultury Powszechnego Związku Robotniczego Ziemi Izraela, a także pracował w izraelskim wydawnictwie Skarbiec Nauczyciela oraz uczestniczył w pracach komisji zajmującej się pedagogiką i psychologią Akademii Języka Hebrajskiego.

Ormian był autorem wielu publikacji z zakresu psychologii, które ukazały się w języku hebrajskim, polskim oraz niemieckim. Jego artykuły na temat psychologii i pedagogiki można znaleźć w takich pismach, jak Lodzer Tageblatt (1927–1936), Dos kind (1934) oraz Yivo-bleter (1934–1939, 1945).

Życie prywatne

W 1931 roku poślubił Ruth Jarblum, siostrzenicę Marca Jarbluma, znanego przywódcy francuskiego ruchu syjonistycznego. Para doczekała się dwojga dzieci: Nadiego Ormiana, który stał się autorem przewodników turystycznych po Europie, oraz Dalita Ormiana, redaktora radia Kol Israel.

---

Oceń: Henryk Ormian

---