Jerzy Karszniewicz


Jerzy Ireneusz Karszniewicz to postać wyjątkowa w polskiej sztuce. Urodził się 31 grudnia 1878 roku w Tarnowie, co zapoczątkowało jego niezwykłą podróż artystyczną. Jego twórczość zyskała uznanie w polskim środowisku malarskim, gdzie zachwycał do końca swojego życia swym talentem i wrażliwością.

Zmarł 1 kwietnia 1945 roku w Krakowie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny, który wpływa na kolejne pokolenia artystów.

Życiorys

W 1895 roku Jerzy Karszniewicz podjął naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem takich mistrzów jak Józef Mehoffer, Florian Cynk, oraz Jacek Malczewski. Równocześnie doskonalił swoje umiejętności w zakresie malarstwa pejzażowego w pracowni Jana Stanisławskiego.

W trakcie studiów współpracował z innymi studentami w realizacji fryzu zaprojektowanego przez Jacka Malczewskiego, który zdobił gmach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Po ukończeniu edukacji w 1901 roku, udał się do Paryża, gdzie kontynuował naukę w École des Beaux-Arts pod pieczą Jean-Léona Gérôme’a. Po powrocie do Polski osiedlił się w urokliwej wsi Janówka Górna, znajdującej się w pobliżu Wieliczki.

W 1907 roku brał udział w wystawie poświęconej twórczości uczniów Jana Stanisławskiego. Jako artysta, był członkiem licznych grup twórczych, takich jak Cech Artystów Plastyków Jednoróg oraz Powszechny Związek Artystów Polskich, aktywnie uczestniczył w wystawach zbiorowych organizowanych przez te stowarzyszenia. Jego dorobek był również prezentowany w ramach wystaw Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, gdzie w 1933 roku miała miejsce jego wystawa indywidualna.

Prace Karszniewicza można było oglądać na wystawach w prestiżowej warszawskiej Galerii Zachęta, a także we Lwowie i Poznaniu. Zmarł 1 kwietnia 1945 roku w Krakowie. Artysta pozostawił po sobie trwały ślad w historii sztuki, a jego życie osobiste związane było z siostrą Jadwigą, która zmarła w 1916 roku.

Twórczość

W twórczości Jerzego Karszniewicza można dostrzec wyraźny wpływ Jana Stanisławskiego, co manifestuje się w jego malarstwie. Artysta specjalizował się w pejzażach malowanych w plenerze, które w większości przedstawiały krajobrazy w okolice Krakowa oraz Wieliczki. Rzadziej zdarzały się kompozycje reprezentujące Tatry i ich otoczenie, co czyni te dzieła unikalnymi.

Poza pejzażami, artysta zajmował się także portretami oraz kompozycjami figuralnymi. Jednakże, dzieła tego typu powstawały w znacznie mniejszej ilości. Wszystkie prace charakteryzowały się niewielkimi rozmiarami, a ich specyfika polegała na zastosowaniu szerokich i miękkich plam kolorów. Technika nakładania farby była swobodna, co nadawało jego kompozycjom wyraźne wrażenie szkicowości, czyniąc je jednocześnie dynamicznymi i pełnymi życia.

Przypisy

  1. Nekrolog artysty. [dostęp 09.12.2023 r.]
  2. Kronika. Ze świata. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 373 z 27.07.1916 r.

Oceń: Jerzy Karszniewicz

Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:17