Jan Tyssowski

---

Życiorys

Jan Tyssowski przyszedł na świat 8 marca 1811 roku w Tarnowie, jako syn Polaka pracującego w austriackiej administracji. Tuż po narodzinach rodzina przeniosła się do Lwowa, gdzie niestety w 1820 roku odszedł jego ojciec. W młodzieńczych latach, po przerwaniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim, Tyssowski podjął ryzykowną decyzję o przekroczeniu granicy Królestwa Polskiego, przystępując tym samym do powstańców. W trakcie powstania listopadowego najpierw brał udział w wyprawie dowodzonej przez gen. Józefa Dwernickiego na Wołyń, a następnie, gdy armia została internowana w Galicji, wrócił do Warszawy, gdzie wstąpił do brygady pod dowództwem gen. Józefa Bema. Jego kariera wojskowa zakończyła się na stanowisku podoficera.

W kolejnych latach Tyssowski zaangażował się intensywnie w działalność konspiracyjną w Galicji, promując ideały niepodległościowe. W obliczu wybuchu rewolucji w Krakowie, 21 lutego 1846 roku, został członkiem Rządu Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnił rolę dyktatora powstania od 24 lutego do 3 marca. W obliczu powstania chłopskiego oraz nadchodzącej interwencji rosyjsko-austriackiej, swoimi działaniami dążył do ograniczenia walk. Mimo że był zagrożony, odmówił kapitulacji w Krakowie przed wojskami austriackimi, co wykazało jego determinację i zaangażowanie.

Jednakże po opuszczeniu miasta postanowił rozpocząć negocjacje z Prusakami w sprawie warunków kapitulacji. Ostatecznie wycofał się wraz z 1500 żołnierzy do Prus, gdzie został internowany nieopodal Bierunia Nowego przez rok. Po upływie tego czasu uzyskał zgodę na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Tam współorganizował Towarzystwo Demokratyczne Polskie, przyczyniając się tym samym do polskich działań na obczyźnie. Jan Tyssowski zmarł 5 kwietnia 1857 roku w Waszyngtonie.

---

Oceń: Jan Tyssowski

---