Julian Grabowski (malarz)


Julian Grabowski, urodzony 5 maja 1922 roku, był niezwykle utalentowanym artystą malarzem, który na trwałe zapisał się w historii polskiej sztuki. Jego życie zakończyło się niespodziewanie 28 lutego 1973 roku, ale jego twórczość nadal inspiruje wielu artystów i miłośników malarstwa.

Warto zaznaczyć, że oprócz działalności artystycznej, Grabowski był także pedagogiem, co świadczy o jego zaangażowaniu w kształcenie kolejnych pokoleń twórców. Jego dorobek artystyczny oraz dydaktyczny stanowi istotny element kulturowej mozaiki Polski XX wieku.

Życiorys

Julian Grabowski przyszedł na świat 5 maja 1922 roku w Tarnowie. Był najmłodszym członkiem rodziny Grabowskich, której głową był Stanisław Grabowski, kierownik Wodociągów Miejskich, a jego żoną Helena. W rodzinie oprócz niego znajdowało się także dwoje starszego rodzeństwa: siostra Irena oraz brat Jan, który w późniejszym czasie wybrał zawód architekta.

Od 1936 do 1939 roku Julian uczył się w III Państwowym Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Tarnowie. W trakcie drugiej wojny światowej pozostał w swoim rodzinnym mieście, pracując zarówno w Wodociągach Miejskich, jak i w Służbie Budowlanej. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, w 1945 roku, zapisał się do Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Tarnowie, gdzie szybko stał się jednym z dziesięciu absolwentów, którzy zdali maturę.

W okresie od 1947 do 1952 roku Julian studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod okiem znakomitych nauczycieli, takich jak Czesław Rzepiński, Eugeniusz Eibisz, Zbigniew Pronaszko oraz Zygmunt Radnicki. Z Eibischem łączyła go przyjaźń, a podczas nauki był jego asystentem. Już jako student brał udział w licznych wystawach swoich prac graficznych, rysunkowych i malarskich, które miały miejsce w Krakowie i Tarnowie podczas Dni Tarnowa w 1948 roku, recenzowanych przez Piotra Skrzyneckiego.

W czerwcu 1952 roku pomyślnie ukończył czteroletnie Studium Pedagogiczne przy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, co potwierdza uzyskane świadectwo. W tym samym roku zdobył dyplom ukończenia Wydziału Malarstwa tej akademii. Julian w 1950 roku ożenił się z Marią Kud, córką majora Stanisława Kuda, zastępcy dowódcy II Brygady Legionów Polskich. Z ich małżeństwa przyszły na świat dwa dzieci, syn Andrzej S. Grabowski (ur. 1950 r.), który również ukończył studia na Wydziale Malarstwa i Studium Scenografii na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, a także córka Barbara (ur. 1952 r.), która przez wiele lat była choreografem oraz emerytowanym wykładowcą na Uniwersytecie Rzeszowskim.

W latach 1956-1960 Julian był współorganizatorem tarnowskiej grupy twórczej „Leliwa”, w ramach której prezentował swoje dzieła. Rok 1953 był dla niego trudny, bowiem po śmierci Józefa Stalina doświadczył przesłuchania i nacisków ze strony Urzędu Bezpieczeństwa. Od 1957 roku rozpoczął karierę pedagogiczną w Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie, gdzie uczył rysunku, kolorystyki oraz kompozycji literniczej. Jego umiejętności pedagogiczne i osobowość zyskały mu sympatię uczniów oraz znakomite rezultaty w nauczaniu.

Julian aktywnie uczestniczył w życiu społecznym Tarnowa, mimo że nie należał do żadnej partii politycznej. Minister Kultury i Sztuki powoływał go wielokrotnie na członka Okręgowej Komisji Dyscyplinarnej przy Wydziale Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Od 1954 roku był członkiem tarnowskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków, którym kierował jako prezes w latach 1959-1961 oraz 1971-1973. Na krótko przed swoją śmiercią stworzył grupę młodych artystów, znaną jako „Grupa 13”, oraz wspierał działalność grupy „Tarnowianie”, oferując młodym artystom możliwość rozwijania swoich zdolności.

Julian Grabowski zmarł 28 lutego 1973 roku w wieku 51 lat, pozostawiając po sobie ugruntowane miejsce w polskiej sztuce. Po latach, 23 listopada 2010 roku, miasto Tarnów uhonorowało jego pamięć, nadając nowej ulicy imię Juliana Grabowskiego oraz odsłaniając pamiątkową tablicę w budynku Tarnowskich Wodociągów, gdzie złożył życie. Kolejną tablicę pamiątkową odsłonięto w dniu 29 lutego 2016 roku na budynku przy ul. Limanowskiego 5, w miejscu, gdzie artysta mieszkał i tworzył pomiędzy 1958 a 1973 rokiem.

Dokonania

Julian Grabowski był twórcą, który specjalizował się w malarstwie pejzażowym, scenach rodzajowych oraz martwych naturach. Już podczas swoich studiów, w roku 1948, jego prace mogły być podziwiane na wystawach. Można powiedzieć, że jego kariera artystyczna rozwijała się prężnie, gdyż zorganizował 9 indywidualnych wystaw w Polsce, a także jedną w stolicy Francji, Paryżu.

Warto również zaznaczyć, że Grabowski wziął udział w ponad 50 wystawach zbiorowych, zarówno w kraju, jak i za granicą, co znacząco przyczyniło się do jego rozpoznawalności w świecie sztuki. Jego dzieła znalazły swoje miejsce w muzeach oraz prywatnych zbiorach w Polsce, na Węgrzech, w Niemczech, Francji i Stanach Zjednoczonych, co świadczy o ich dużej wartości artystycznej oraz kulturowej.

Nagrody

Julian Grabowski, znany z imponującej działalności artystycznej, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które potwierdzają jego wkład w sztukę. Wśród przyznanych nagród znajdują się zarówno odznaczenia państwowe, jak i związkowe.

W szczególności, artysta został wyróżniony Medalem Krakowskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych za swoją twórczość malarską, co stanowi ważne uznanie jego umiejętności. Dodatkowo, miał zaszczyt otrzymać Srebrny Krzyż Zasługi, co jest znaczącym wyróżnieniem przyznawanym za wybitne osiągnięcia.

Wśród jego nagród znajduje się także Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury oraz Odznaka za Zasługi dla Ziemi Tarnowskiej, co pokazuje jego zaangażowanie w lokalną społeczność artystyczną oraz szerszy kontekst kulturowy.

Przypisy

  1. a b c Biografia J. Grabowskiego na stronach Muzeum Okręgowego w Tarnowie. [dostęp 08.06.2010 r.]

Oceń: Julian Grabowski (malarz)

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:19