Roman Dzieślewski, znany również jako Zdzisławski, urodził się 18 stycznia 1863 roku w Tarnowie, a zmarł 8 sierpnia 1924 roku w wsi Kasinów pod Iwacewiczami na Polesiu. Jego życie i praca pozostawiły niezatarte ślady w historii polskiej nauki.
Był on uważany za nestora polskiej elektryki oraz pierwszego polskiego profesora elektrotechniki. Jego osiągnięcia edukacyjne oraz dydaktyczne przyczyniły się do rozwoju tej dynamicznie rozwijającej się dziedziny.
Jako rektor Politechniki Lwowskiej, Dzieślewski miał ogromny wpływ na kształcenie przyszłych pokoleń inżynierów, a jego praca nadal inspiruje wiele osób w tej branży.
Życiorys
Roman Dzieślewski był wybitnym inżynierem, który zdobył dyplom na Politechnice Lwowskiej w 1883 roku, mając zaledwie 20 lat. Jego sukcesy akademickie kontynuowane były na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie, gdzie miał możliwość dalszego kształcenia się dzięki stypendium. Już w tym czasie nawiązał współpracę z profesorem Adolfem Slabym, pełniąc rolę asystenta.
W swojej karierze zawodowej Dzieślewski zyskał szerokie doświadczenie w przedsiębiorstwach związanych z budową maszyn i elektrotechniką. W latach swojej działalności był inżynierem w salinie w Wieliczce, a w 1891 roku, mając 28 lat, otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w dziedzinie elektrotechniki. Cztery lata później, w 1895 roku, awansował na profesora zwyczajnego, prowadząc wykłady oraz ćwiczenia z elektrotechniki ogólnej przez 33 lata.
W 1901 roku, podczas roku akademickiego, Dzieślewski został rektorem Politechniki Lwowskiej. Jako autor pierwszego akademickiego podręcznika dotyczącego elektrotechniki, zatytułowanego Encyklopedia elektrotechniki, miał ogromny wpływ na rozwój nauki w tej dziedzinie. Oprócz działalności akademickiej angażował się w życie publiczne jako poseł na Sejm Krajowy, zasiadając w nim w latach 1901-1902 oraz jako członek Rady miasta Lwowa przez 16 lat.
Dzieślewski był również aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego, gdzie zdobył tytuł członka honorowego. W 1919 roku uczestniczył w zjeździe założycielskim Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) w Warszawie. Jako jeden z członków pierwszego składu Polskiego Komitetu Elektrotechnicznego, aktywnie przyczynił się do rozwoju elektrotechniki w Polsce.
Po jego śmierci, łącznie z faktem, iż zmienił nazwisko na Zdzisławski w 1923 roku, Romana Dzieślewskiego pochowano na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie w grobowcu rodziny Zdzisławskich. Jego życie prywatne dopełniała rodzina; z żoną Jadwigą Lenkiewicz-Ipohorską miał troje dzieci: Zygmunta, Grażynę i Danutę. Grażyna stała się żoną premiera emigracyjnego, Aleksandra Zawiszy.
Warto dodać, że przed II wojną światową, jedną z ulic Lwowa uhonorowano jego nazwiskiem, jednak po wojnie przyjęła inną nazwę. W 2015 roku na elewacji kamienicy na tarnowskim Rynku odsłonięto tablicę pamiątkową, upamiętniającą profesora Dzieślewskiego i jego związki z Tarnowem.
Przypisy
- Rynek 9 - odsłonięcie tablicy poświęconej pamięci prof. Romana Dzieślewskiego [online], tarnow.pl [dostęp 01.03.2018 r.]
- Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim w grobowcu rodzinnym Powała Zdzisławskich przy głównej alejce prowadzącej do kwatery „Orląt lwowskich”.
- Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. 1927: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 85.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Ignace Gelb | Stanisław Roman Bryl | Lidia Morawska | Kazimierz Banek | Zenon Feliński | Roman Zahaczewski | Jan Potempa | Józefa Kantor | Józef Szaflarski | Szczepan Borkowski | Zofia Leszczyńska | Władysław Iwaniec | Michał Brandstätter | Grażyna Michałowska | Zygmunt Leśnodorski | Wiktoria Mondelska | Lucjan Grabowski | Maria Kotulska | Ludwik Boratyński | Antoni SypekOceń: Roman Dzieślewski