Józef Ujejski

---

Życiorys

Józef Ujejski był wybitnym polskim literaturoznawcą, który studiował historię literatury na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1907 roku obronił tam swoją pracę doktorską, a następnie udał się do Paryża, aby kontynuować swoje studia.

Po powrocie do Polski, w 1919 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pełnił również funkcję rektora w latach 1932-1933. Jako członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego od 1921 roku oraz Polskiej Akademii Umiejętności od 1922 roku, przyczynił się do rozwoju polskiej nauki i kultury.

W swoich badaniach koncentrował się głównie na romantyzmie, szczegółowo analizując prądy filozoficzne oraz umysłowe epoki, a także ich wpływ na literaturę. Eksplorował zwłaszcza mistyczno-utopijną oraz filozoficzną myśl mesjanizmu. Wśród jego publikacji znaczące miejsce zajmują prace takie jak: Główne idee w „Anhellim” Słowackiego (1916), Antoni Malczewski (1921), Byronizm i skottyzm w „Konradzie Wallenrodzie” (1923), O cenę absolutu. Rzecz o Hoene-Wrońskim (1925) oraz Dzieje polskiego mesjanizmu do powstania listopadowego włącznie (1931).

Szczególną popularnością cieszyła się jego książka O Konradzie Korzeniowskim (1936), w której podkreślał polskie dziedzictwo w twórczości tego pisarza oraz jego związki z romantyzmem, zarówno europejskim jak i krajowym. Z tych badań powstał wybór studiów zatytułowany Romantycy (1963).

Ujejski zmarł w Warszawie, gdzie został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze A 10-3-2. Warto również wspomnieć, że jego stryj, Kornel Ujejski, był uznawanym poetą romantycznym, co podkreśla literackie znaczenie tej rodziny.

Ordery i odznaczenia

Józef Ujejski, wybitna postać, został odznaczony licznymi nagrodami i wyróżnieniami. Wśród nich wyróżniają się:

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, który został przyznany pośmiertnie 9 lipca 1937 roku,
• Złoty Wawrzyn Akademicki, otrzymany 5 listopada 1935 roku.

---

Oceń: Józef Ujejski

---