Józef Kazimierz Jakubowski

Jego ojciec, Kazimierz Jakubowski, był uznawanym publicystą i redaktorem, co zapewne wpłynęło na rozwój pasji Józefa do nauki oraz działalności publicznej. Po zakończeniu edukacji w tarnowskim gimnazjum, Józef kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończył studia w 1883 roku, po czym rozpoczął pracę jako prokurator. Początkowo był związany z Tarnowem, a później z Rzeszowem, jednak w 1899 roku powrócił do tarnowskiej prokuratury. Po przejściu na emeryturę w 1921 roku, założył własną kancelarię adwokacką, kontynuując tym samym swoją działalność prawniczą.

W roku 1904 Jakubowski odbył podróż na Spitsbergen, której efektem była publikacja książki „Do granic wiecznego lodu. Kartki z podróży”, wydanej w 1905 roku. W swojej książce opisał przygody związane z podróżą z Kilonii, przez brzegi Norwegii, aż po odległe szerokości geograficzne do 80° 34' na północ. Oprócz tego odwiedził również Afrykę Północną, w tym regiony gór Atlas, oraz wędrował po Alpach Wysokich.

W Tarnowie Józef Jakubowski znany był również jako aktywny działacz społeczny i samorządowy. W 1926 roku został wybrany do rady miejskiej, gdzie pełnił funkcje asesora oraz drugiego zastępcy burmistrza. Jego najważniejsze inicjatywy obejmowały m.in. założenie w 1927 roku Muzeum Miejskiego, w którym pełnił rolę pierwszego dyrektora. Działał również na rzecz sprowadzenia prochów generała Józefa Bema, które zostały umieszczone w mauzoleum, zlokalizowanym w Ogrodzie Strzeleckim w 1929 roku. Dzięki jego staraniom w mieście powstała również Komisja Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Był również prezesem lokalnej organizacji Polskiego Czerwonego Krzyża.

Józef Kazimierz Jakubowski zmarł 30 stycznia 1942 roku i został pochowany na Starym Cmentarzu. Jego życie i działalność pozostają istotnym elementem tarnowskiej historii, wpływając na rozwój regionu oraz pielęgnowanie pamięci o jego przeszłości.