Józef Appel

Wojsko i służby mundurowe

Józef Appel, urodzony 6 sierpnia 1896 roku w Tarnowie, był postacią o wyjątkowym znaczeniu w historii Polski. Zmarł 27 listopada 1985 roku w Warszawie.

Jako kapitan piechoty Wojska Polskiego, Appel odegrał istotną rolę w wielu wydarzeniach związanych z walką o niepodległość kraju. Był również aktywnym d działaczem niepodległościowym, który przyczynił się do wysiłków na rzecz wolności Polski.

W uznaniu jego dzielności oraz poświęcenia, Józef Appel został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co stanowi wyjątkowe wyróżnienie wśród chwalebnych działań wojskowych i patriotycznych.

Życiorys

Józef Appel przyszedł na świat 6 sierpnia 1896 roku w Tarnowie, w rodzinie Antoniego oraz Stanisławy z Rolandów. Po zakończeniu nauki w szkole powszechnej, kontynuował edukację w gimnazjum, gdzie ukończył pięć klas. W 1912 roku rozpoczął naukę zawodu drukarza w Krakowie. Warto zaznaczyć, że był członkiem „Sokoła”, organizacji patriotycznej.

W sierpniu 1914 roku, z entuzjazmem wstąpił do Legionów Polskich i szybko został przydzielony do 8. kompanii 2 pułku piechoty. Od 1 listopada 1917 roku służył w Polskim Korpusie Posiłkowym a w maju 1918 roku, podczas walk pod Kaniowem, trafił w ręce niemieckiego wroga. Po powrocie do kraju w sierpniu 1918 roku, zasilił szeregi 4 Dywizji Strzelców Polskich pod dowództwem gen. Lucjana Żeligowskiego.

Od czerwca 1919 roku, jako podchorąży brał udział w walkach z Ukraińcami, a następnie przybył na front w wojnie z bolszewikami. 19 lipca 1919 roku, we wsi Szypowce nad Seretem, wykazał się niezwykłym heroizmem, forsując rzekę pod ogniem wojsk przeciwnika; za ten czyn otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Niestety, 24 maja 1920 roku został ranny w majątku Mariampol, znajdującym się nieopodal wsi Borejki, na froncie litewsko-białoruskim. Po rekonwalescencji w Łodzi, powrócił do 15 pułku piechoty.

Na stanowisku dowódcy 4 Armii, 30 września 1920 roku został mianowany podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych, przeszedł trzymiesięczny kurs oficerów łączności w Grodnie. Po jego ukończeniu, powrócił do pułku w Dęblinie, gdzie objął dowództwo plutonu łączności. 15 lutego 1922 roku, przeszedł do rezerwy.

8 stycznia 1924 roku został potwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 roku. Posiadał przydział rezerwowy do 18 pułku piechoty w Skierniewicach. W roku 1934, także jako oficer rezerwy, był zarejestrowany w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III, nadal przydzielony do 18 pułku piechoty. Awansował na stopień kapitana 19 marca 1939 roku, zajmując 68. lokatę w korpusie oficerów rezerwy piechoty.

W Warszawie zamieszkał przy ul. Krochmalnej 34 m. 114. W 1928 roku związał się z Główną Drukarnią Wojskową, gdzie rozpoczął pracę jako magazynier, a później został kierownikiem magazynu surowców. Mimo zdolności zawodowych, 24 lutego 1936 roku został zwolniony z tej posady przez kierownika drukarni, majora Rajmunda Radłowicza. Ponadto, był również aktywnym członkiem Związku Legionistów Polskich.

W okresie II wojny światowej, Appel trafił do niewoli i stał się jeńcem Oflagu II C Woldenberg, posiadającym numer 32556/XIII.A. Po zakończeniu wojny, osiedlił się w Warszawie, gdzie do 1961 roku pracował jako drukarz. Zmarł 27 listopada 1985 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym (kwatera W-X-10, rząd 6, miejsce 17).

Warto również dodać, iż od 1927 roku był żonaty z Amelią Milęcką, z którą doczekał się córki, Danuty Kazimiery, urodzonej 15 maja 1928 roku.

Ordery i odznaczenia

Józef Appel został uhonorowany licznymi orderami i odznaczeniami, które są symbolem jego zasług i wkładu w ważne wydarzenia narodowe.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6920,
  • Krzyż Niepodległości – 15 kwietnia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Krzyż Walecznych po raz pierwszy i drugi nr 40976 oraz po raz trzeci nr 22811.

Przypisy

  1. Lista lubuska Jeńców Oficerów Oflagu IIC | Woldenberczycy [online] [dostęp 23.03.2020 r.]
  2. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 208.
  3. M.P. z 1932 r. nr 92, poz. 124.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 167, tu odznaczony dwukrotnie.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 513.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 177.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 452.
  8. Zaborowski 1928 ↓, s. 29.
  9. Druga lista 1922 ↓, s. 9.
  10. Kolekcja ↓, s. 1, 4.
  11. Kolekcja ↓, s. 9.
  12. Kolekcja ↓, s. 2.
  13. Kolekcja ↓, s. 3.
  14. Kolekcja ↓, s. 4.
  15. a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 15.
  16. a b c d e f g h Kolekcja ↓, s. 4.
  17. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 19, 446.

Oceń: Józef Appel

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:18