Kazimierz Józef Baruch, urodzony 18 marca 1896 roku w Tarnowie, był postacią o znaczącym wkładzie w historię Polski. Jako major intendent, posiadał wyższe studia wojskowe, co świadczy o jego zaawansowanej wiedzy i umiejętnościach w obszarze logistyki wojskowej.
Był również działaczem niepodległościowym, co podkreśla jego zaangażowanie na rzecz suwerenności kraju w trudnych czasach. Niestety, stał się ofiarą zbrodni katyńskiej, zmarł wiosną 1940 roku w Katyniu, co stanowi tragiczny epizod w historii Polski oraz tragedię wielu rodzin tamtych czasów.
Życiorys
Kazimierz Baruch przyszedł na świat 18 marca 1896 roku w Tarnowie, w rodzinie Pawła oraz Heleny z Szaranów. Ukończył seminarium nauczycielskie w Tarnowie, co było początkiem jego drogi zawodowej. Był zaangażowany w skauting oraz lokalne Drużyny Strzeleckie. W 1914 roku został powołany do armii austriackiej, gdzie walczył na froncie wschodnim i włoskim, jako żołnierz 57 pułku piechoty.
W trakcie kampanii we Włoszech doznał ciężkich ran, co wymusiło leczenie w Lublanie, Pradze oraz Nowym Sączu. W dniu 1 lipca 1917 roku awansowano go do stopnia chorążego rezerwy.
Po zakończeniu I wojny światowej, w roku 1918, Kazimierz Baruch wstąpił do Wojska Polskiego. Wyróżniał się na polu walki podczas wojny w 1920 roku, służąc w 1 pułku strzelców podhalańskich oraz 11 pułku piechoty.
Po wojnie pozostał w służbie wojskowej. W 1927 roku ukończył Wyższą Szkołę Intendentury w Warszawie, co z kolei otworzyło przed nim możliwość pracy w centralnych instytucjach intendentury. W 1928 roku awansował do stopnia kapitana, ze starszeństwem z dnia 15 sierpnia 1924, zajmując 50. lokatę w korpusie oficerów administracji. Pracował w Instytucie Technicznym Intendentury w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika Działu Żywnościowego.
Na stopień majora został mianowany z dniem 19 marca 1937 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów intendentów. Na tym samym etapie, z zachowaniem starszeństwa oraz przynależności do korpusu osobowego, został przypisany do grupy intendentów posiadających wyższe wykształcenie wojskowe.
Kazimierz Baruch był mężem Zofii z Pacułów, z którą doczekał się córki Jolanty oraz syna Wiesława.
W trakcie kampanii wrześniowej 1939 roku, po agresji ZSRR na Polskę, został wzięty do niewoli przez Sowietów. Z kadrą Instytutu Technicznego Intendentury trafił do obozu jenieckiego w Kozielsku. Wiosną 1940 roku, niestety, los go nie oszczędził – został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim, gdzie został pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie, od 28 lipca 2000 roku, znajduje się tam oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu. Figuruje na liście wywózkowej o numerze 022/3 z dnia 9 kwietnia 1940 roku.
Pośmiertnie, 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował Kazimierza Barucha na stopień podpułkownika. Ogłoszenie awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości pod hasłem „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Baruch został odznaczony licznymi medalami i wyróżnieniami za swoje zasługi. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego odznaczeń:
- złoty Krzyż Zasługi, przyznany 11 listopada 1937 roku,
- srebrny Medal Waleczności 1. klasy,
- brązowy Medal Waleczności,
- Krzyż Wojskowy Karola.
Przypisy
- 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [dostęp 27.06.2024 r.]
- Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 10 [dostęp 25.11.2024 r.]
- Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 17.09.2024 r.]
- Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
- Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 28.08.2024 r.]
- KrzysztofK. Sikora KrzysztofK., SZKICE DO BIOGRAMÓW ŻOŁNIERZY 16 P.P. ZIEMI TARNOWSKIEJ POMORDOWANYCH PRZEZ NKWD W 1940 r. - ZBRODNIA KATYŃSKA [online], www.batalionakbarbara.pl [dostęp 03.07.2017 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 430.
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 500.
- Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 22.
- Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- Roczni Oficerski M.S.Wojsk., 1928, s. 795.
- Roczni Oficerski M.S.Wojsk., 1928, s. 776.
- Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 333.
- Ryżewski 1991 ↓, s. 375.
- Ranglisten 1918 ↓, s. 166.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Maria Bobrzecka | Jan Wiśniewski (major) | Kazimierz Marczewski (podpułkownik) | Zdzisław Jakubowski | Andrzej Battaglia (1895–1918) | Andrzej Mróz | August Rosner | Rudolf Macko | Józef Wiśniewski (1891–1937) | Maria Vetulani de Nisau | Bertold Merwin | Roman Albinowski | Zbigniew Jaruzelski | Władysław Brzozowski (podpułkownik) | Józef Appel | Michał Ziółkowski | Stanisław Barys | Józef Pędracki (oficer) | Marian Gryl | Jan PryzińskiOceń: Kazimierz Baruch