Wilhelm Tippe

---

Życiorys

Wilhelm Tippe był synem Adolfa oraz Marii z Nowaków. Po ukończeniu szkoły powszechnej, rozpoczął naukę w c. k. III Gimnazjum w Krakowie, gdzie kształcił się do klasy VI w roku szkolnym 1907/1908. Następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując tytuł doktora praw. Równocześnie z nauką pracował w magistracie krakowskim.

W czasie I wojny światowej został powołany do armii austriackiej, gdzie służył jako piechur. Ukończył szkołę oficerską, a w 1915 roku został mianowany chorążym, natomiast w roku 1916 awansował na podporucznika. Po zakończeniu działań wojennych w marcu 1918 roku znalazł się w niewoli rosyjskiej.

Na skutek wydarzeń związanych z odzyskaniem przez Polskę niepodległości, od 11 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do Legii Oficerskiej i wziął udział w walkach o Przemyśl. Po rozwiązaniu Legii został przeniesiony do 8 pułku piechoty Legionów. W 1919 roku, dzięki swoim zasługom, otrzymał stopień porucznika. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej, pełniąc funkcję adiutanta V Brygady Piechoty Legionów.

W okresie międzywojennym, aż do 1931 roku, kontynuował służbę w 8 pułku piechoty Legionów, gdzie dowodził kompanią i szkołą podoficerską. W 1924 roku awansował na kapitana, a w marcu 1931 roku został przeniesiony do Korpusu Kadetów nr 3 w Rawiczu, gdzie objął stanowisko dowódcy kompanii. Awans na majora uzyskał ze starszeństwem z dnia 19 marca 1937 roku, zajmując 20. lokatę w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1939 roku kontynuował służbę na stanowisku II zastępcy komendanta (kwatermistrza) w rawickim korpusie.

Podczas kampanii wrześniowej, po agresji ZSRR na Polskę, został wzięty do niewoli przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został tragicznie zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, a jego ciało zostało potajemnie pogrzebane w mogile zbiorowej w Piatichatkach. Miejsce to od 17 czerwca 2000 roku jest oficjalnie oznaczone jako Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Wilhelm Tippe figuruje również na Liście Starobielskiej NKWD, gdzie zajmuje pozycję 3359.

W dniu 5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, decyzją nr 439/MON, pośmiertnie mianował go na stopień podpułkownika. Uroczystość ogłoszenia awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w kontekście wydarzenia pod nazwą „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Awanse

Wilhelm Tippe zdobył szereg stopni wojskowych, które świadczą o jego rosnącej roli w armii. Po kolejnych etapach kariery, jego awanse przedstawiają się następująco:

• podporucznik – 1916,
• porucznik – 1919,
• kapitan – 1924,
• major – 1937.

Ordery i odznaczenia

Wilhelm Tippe, jako zasłużony żołnierz, otrzymał szereg odznaczeń i orderów, które świadczą o jego niezwykłych osiągnięciach i poświęceniu dla ojczyzny. Jego wkład w obronę kraju i działalność militarną został doceniony w następujący sposób:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4887,
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1938),
• Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928),
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Państwowa Odznaka Sportowa,
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929).

Te odznaczenia są dowodem na jego zasługi oraz oddanie sprawom narodowym, które przez lata było inspiracją dla wielu pokoleń.

---

Oceń: Wilhelm Tippe

---