Marian Gryl

Wojsko i służby mundurowe

Marian Gryl, urodzony 10 sierpnia 1896 roku w Tarnowie, to postać, która w historii Wojska Polskiego zajmuje ważne miejsce.

Jako major piechoty, Gryl odgrywał istotną rolę w strukturach armijnych, choć szczegóły dotyczące jego późniejszego życia pozostają nieznane.

Życiorys

Marian Gryl przyszedł na świat w Tarnowie, w rodzinie Władysława i Emilii. Swoją edukację zakończył w 1914 roku, osiągając siódmy poziom kształcenia w c. k. Gimnazjum I w swoim rodzinnym mieście. Następnie, 20 sierpnia 1914 roku, złożył przysięgę i dołączył do Legionów Polskich, gdzie został przydzielony do 16. kompanii IV batalionu 2 pułku piechoty.

Jego awans w wojsku był niezwykle dynamiczny. 15 grudnia 1915 roku uzyskał stopień chorążego, a już 1 lipca 1916 roku został podporucznikiem piechoty. W dniu 26 sierpnia 1919 roku, Gryl został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Legionów, potwierdzając stopień kapitana i trafiając do Dowództwa Uzupełnień Wojsk Lotniczych.

Pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie WP, w czasie gdy jego macierzystym oddziałem był 6 Pułk Piechoty Legionów. W dniu 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana, z datą starszeństwa ustaloną na 1 czerwca 1919 roku oraz zajmując 329. lokatę w korpusie oficerów piechoty. Następnie, 10 lipca 1922 roku, przeszedł do 68 Pułku Piechoty w Wrześni, gdzie przydzielono go na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy II batalionu.

Zmiany w karierze marszałka nie ustały – od 20 października 1924 roku został odkomenderowany do Oddziału IV Sztabu Generalnego na sześć miesięcy. W dniu 1 grudnia 1924 roku, uzyskując stopień majora, Gryl wszedł do korpusu oficerów piechoty z lokatą 100. W kwietniu 1925 roku przedłużono mu odkomenderowanie aż do końca maja tegoż roku.

W dniu 10 lipca 1925 roku przeszedł do Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych, gdzie został zastępcą szefa Wydziału Osad Żołnierskich. Po pewnym czasie przeniesiono go z powrotem do Tarnowa, tym razem na stanowisko dowódcy II batalionu w 16 Pułku Piechoty. W marcu 1929 roku został przeniesiony do Siedlec, gdzie pełnił funkcję oficera placu.

Lipsy rok przyniósł zmiany w jego karierze – z dniem 30 listopada 1929 roku Marian Gryl przeszedł w stan spoczynku. W 1934 roku, jako oficer w stanie spoczynku, utrzymywał kontakt z Powiatową Komendą Uzupełnień w Warszawie Miasto III, będąc wówczas „przewidzianym do użycia w czasie wojny” w ramach Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I.

Ordery i odznaczenia

Marian Gryl był odznaczonym wieloma prestiżowymi medalami i odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze oraz poświęceniu w służbie narodowej. Poniżej przedstawione są niektóre z jego najważniejszych wyróżnień:

  • Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari,
  • Krzyż Niepodległości (przyznany 16 marca 1937 roku),
  • Krzyż Walecznych (przyznany czterokrotnie, m.in. „za udział w b. Legionach Polskich”),
  • Krzyż Pamiątkowy 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich, znany również jako „Krzyż Wytrwałości”,
  • Srebrny Medal Waleczności 1. klasy, przyznany przez Austro-Węgry.

Przypisy

  1. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  2. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 327, 842.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 18.10.1929 r., s. 330.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 06.07.1929 r., s. 186.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12.03.1929 r., s. 90.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 32.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 32, 175.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24.07.1925 r., s. 415.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 24.04.1925 r., s. 221.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 284, 352.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 734.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 113 z 25.10.1924 r., s. 631.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 320, 407.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22.07.1922 r., s. 552.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16.09.1922 r., s. 682.
  16. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 42.
  17. Spis oficerów 1921 ↓, s. 40, 642.
  18. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 88 z 12.09.1919 r., poz. 3158.
  19. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 19.
  20. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 198.
  21. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 213.
  22. Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 169.
  23. Żołnierze Niepodległości ↓.

Oceń: Marian Gryl

★★★★★
Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:23