Rudolf Macko

---

Życiorys

Rudolf Macko, urodzony w rodzinie Stanisława i Wiktorii z d. Sztark, rozpoczął swoją edukacyjną podróż w tarnowskich szkołach. Od 1912 roku był aktywnym członkiem drużyn strzeleckich, co wpłynęło na jego późniejsze losy wojskowe. W 1913 roku zakończył naukę w c. k. Gimnazjum w Tarnowie, co umożliwiło mu dalszy rozwój intelektualny i wojskowy.

Zmobilizowany do armii austro-węgierskiej, brał udział w I wojnie światowej, gdzie wykazał się dużą odwagą i determinacją. W momencie krytycznym, we wrześniu 1914 roku, podczas bitwy pod Kraśnikiem, zdecydował się na dezercję z austriackiej armii, aby przystąpić do Legionów Polskich. Wkrótce, 9 października 1914 roku, został mianowany przez Józefa Piłsudskiego na stopień podporucznika. Jego służba obejmowała zarówno 1 pułk piechoty, jak i 5 pułk piechoty, a 1 listopada 1916 roku awansował na stopień podporucznika piechoty.

Największe zasługi wykazał 5 lipca 1915 roku w trakcie walk pod Polską Górą i Laskiem Polskim. W obliczu niebezpieczeństwa, kiedy polskie wojska wycofywały się, Macko wykazał się niezwykłym przywództwem, gromadząc wokół siebie żołnierzy różnych jednostek i organizując kontrataki w celu osłonięcia nowych ugrupowań wojskowych. Za swoją odwagę został odznaczony Orderem Virtuti Militari, co stanowiło ogromne wyróżnienie.

Po kryzysie przysięgowym, ze względu na miejsce zamieszkania, znów został wcielony do armii austro-węgierskiej. Brał udział w zaciętych walkach na froncie włoskim, gdzie niestety poniósł śmierć w walkach nad rzeką Piawą. Jego los zakończył się w San Stino di Livenza, gdzie został pochowany, pozostawiając po sobie pamięć o niezwykłym bohaterze i żołnierzu.

Ordery i odznaczenia

Rudolf Macko był osobą, która otrzymała szereg prestiżowych odznaczeń za swoje zasługi. Jego odznaczenia świadczą o wyróżniającej się służbie narodowi oraz o tworzeniu historii naszego kraju.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7174 – przyznany pośmiertnie 17 maja 1922 roku,
• Krzyż Niepodległości – nadany pośmiertnie 16 marca 1933 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

---

Oceń: Rudolf Macko

---