Józef Mikulski, znany pod pseudonimem „Rapid”, urodził się 9 stycznia 1874 roku w Tarnowie. Jego życie oraz służba wojskowa są doskonałym przykładem oddania i poświęcenia dla kraju.
Był on oficerem Legionów Polskich oraz Wojska Polskiego, aktywnie uczestnicząc w konfliktach takich jak I wojna światowa oraz wojna polsko-bolszewicka. Mikulski zasłużył się w walce o niepodległość i suwerenność Polski, co zostało uhonorowane przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari.
Józef Mikulski zmarł 11 września 1919 roku w okolicach Dźwińska, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii oręża polskiego.
Życiorys
Urodziny Józefa Mikulskiego miały miejsce w rodzinie Jana oraz Marii z domu Cierpiech. Ukończył gimnazjum oraz szkołę rzemieślniczą, a swoje życie zawodowe rozpoczął jako elektromonter.
W 1912 roku, jako jeden z pierwszych członków Związku Strzeleckiego w Tarnowie, związał się z organizacją, a od tego samego momentu przystąpił także do Związku Walki Czynnej. Rozpoczął edukację w szkole podoficerskiej ZS, która przygotowała go do przyszłej służby wojskowej.
Od 6 sierpnia 1914 roku służył w Legionach Polskich, gdzie był związany z 5 pułkiem piechoty Legionów. Jego działalność obejmowała m.in. rolę oficera prowiantowego oraz komendanta taboru w II baonie dowodzonym przez Mieczysława Norwida-Neugebauera, potem zostań oficerem 5. pułku piechoty I Brygady.
W bitwie pod Kostiuchnówką, która miała miejsce 4 lipca 1916 roku, odznaczył się szczególnie, dowodząc swoim plutonem i zdobywając okopy przeciwnika. Dzięki temu czynowi, w uznaniu jego odwagi, został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Po zakończeniu I wojny światowej, w listopadzie 1918 roku, wstąpił w szeregi nowo odrodzonego Wojska Polskiego, gdzie walczył na froncie wojny polsko-bolszewickiej w składzie 6 kompanii 6 pułku piechoty Legionów, której objął dowództwo. Zginął w walce pod Dźwińskiem i jego ciała nie odnaleziono, co skutkowało jego pochowkiem na polu bitwy.
19 sierpnia 1920 roku, pośmiertnie przyznano mu stopień kapitana, datowany na 1 kwietnia 1920 roku, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich.
Józef Mikulski prowadził życie prywatne, będąc żonatym, jednak nie miał dzieci.
Przypisy
- Marek Gałęzowski, Józef Mikulski „Rapid” [w:] idem, „Pilnujcie honoru sztandaru pułkowego”. Oficerowie Legionów Polskich polegli w wojnie polsko-bolszewickiej, Warszawa: IPN, 2024, s. 47.
- Ibidem, s. 53.
- Ibidem, s. 50.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 32 z 25.08.1920 r., s. 783.
- Bąbiński 1929 r., s. 81 poz. 170.
- a b c Polak (red.) 1993 r., s. 142.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Kuziora | Władysław Mróz (generał) | Jan Kolanowski | Kazimierz Kosiba | Franciszek Latinik | Władysław Sak | Józef Pecka | Franciszek Iwański | Emil Prochaska | Wacław Dąbrowski (oficer) | Kazimierz Kozan | Mieczysław Dobrzański | Włodzimierz Kodrębski (komandor porucznik) | Stanisław Tomasiewicz | Maria Vetulani de Nisau | Józef Wiśniewski (1891–1937) | Rudolf Macko | August Rosner | Andrzej Mróz | Andrzej Battaglia (1895–1918)Oceń: Józef Mikulski (kapitan)