Tadeusz Kuziora

---

Życiorys

3 stycznia 1968 roku zrealizował swoje marzenia o lataniu, wstępując do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Po ukończeniu nauki, 28 listopada 1971 roku, przeszedł promocję na podporucznika i zdobył tytuł inżyniera oraz pilota wojskowego, co było efektem intensywnego szkolenia na samolotach TS-8 Bies i Lim-2. Jego dalsza kariera wojskowa rozpoczęła się w 8 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Mirosławcu, gdzie latał na samolotach Lim-6 bis.

Od 3 lutego 1973 roku pełnił funkcję dowódcy klucza lotniczego w 3 Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Bydgoszczy, gdzie operował na samolotach Su-7. W międzyczasie, od 2 października 1975 do 16 lipca 1978, studiował w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Rembertowie. Po powrocie do Bydgoszczy 17 lipca 1978 roku, objął stanowisko zastępcy dowódcy eskadry, a 12 czerwca 1979 roku został dowódcą eskadry.

Po siedmiu latach służby w 3 Pułku oraz równoległych studiach, 2 marca 1980 roku awansował na stanowisko szefa sztabu oraz zastępcy dowódcy. W okresie od 12 marca 1981 do 1 marca 1983, pełnił rolę starszego nawigatora w 3 plmb. Z kolei 2 marca 1983 roku objął funkcję zastępcy dowódcy pułku do spraw szkolenia w 7 Pułku Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego w Powidzu, gdzie przeszkolił się na samolot Su-20.

9 listopada 1984 roku awansował na dowódcę 7 Pułku Lotnictwa Bombowo-Rozpoznawczego, gdzie pozostał aż do 5 sierpnia 1986 roku. Po tej dacie, kierował Oddziałem Strzelania Powietrznego w Dowództwie Wojsk Lotniczych w Poznaniu, gdzie pełnił obowiązki do 30 czerwca 1990 roku. Po fuzji Wojsk Lotniczych z Wojskami Obrony Powietrznej Kraju, został szefem Oddziału Nawigacji w Dowództwie WLOP.

Od 8 września 1991 roku zaczyna nowy etap kariery, na stanowisku zastępcy Szefa Wojsk Lotniczych – szefa Oddziału Szkolenia Lotniczego. 1 października 1992 roku przyjęto go na Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. Po ich ukończeniu, 10 sierpnia 1993 roku powrócił do Dowództwa WLOP jako zastępca Szefa Wojsk Lotniczych.

25 sierpnia 1994 roku objął dowództwo 3 Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego w Świdwinie, którym dowodził do 25 listopada 1996 roku. 11 listopada 1994 roku uzyskał awans do stopnia generała brygady, a 26 listopada 1996 roku został zastępcą Szefa Zarządu Programowania Szkolenia Sił Zbrojnych w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego.

Od 16 lipca 1999 roku był Szefem Zarządu Koordynacyjnego Generalnego Zarządu Dowodzenia i Łączności Sztabu Generalnego. Od 22 listopada 2002 do 10 września 2004 roku prowadził obowiązki komendanta WSOSP w Dęblinie, a od 6 października 2004 roku dowodził 2 Korpusem Obrony Powietrznej. 22 stycznia 2008 roku przeszedł na emeryturę.

Jako pilot wojskowy o klasie mistrzowskiej, posiadał ogólny nalot wynoszący 2000 godzin. 14 sierpnia 2007 roku uhonorowano go wpisem do „Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej”. Mieszka w Warszawie z rodziną – żoną Grażyną i synem Mateuszem, a w wolnych chwilach uprawia narciarstwo oraz żeglarstwo.

W 1978 roku w Gwiezdnym Miasteczku, razem z ppłk. pil. Zenonem Jankowskim, mjr. pil. Henrykiem Hałką i mjr. pil. Mirosławem Hermaszewskim, przeszedł szkolenie dla pilotów przewidzianych do lotu na statku kosmicznym Sojuz 30.

Ordery i odznaczenia

W ciągu swojej kariery Tadeusz Kuziora otrzymał wiele wyróżnień, które odzwierciedlają jego zasługi i wkład w rozwój kraju. Poniżej przedstawiono listę jego odznaczeń:

• krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski z 2003 roku,
• krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski z 1998 roku,
• złoty krzyż zasługi z 1989 roku,
• srebrny krzyż zasługi z 1984 roku,
• miano zasłużonego pilota wojskowego przyznane w 2001 roku.

---

Oceń: Tadeusz Kuziora

---