Franciszek Iwański

Wojsko i służby mundurowe

Franciszek Andrzej Iwański, urodzony 29 listopada 1904 roku w Tarnowie, to postać, która zapisała się w historii jako wybitny oficer Wojska Polskiego. Był majorem obserwatorem, co wskazuje na jego rolę w monitorowaniu oraz analizowaniu działań wojskowych.

Jego życie zakończyło się 22 października 1973 roku w Saint Louis, skąd jego wspomnienie wciąż żyje w pamięci wielu.

Życiorys

Franciszek Iwański był jednym z przedstawicieli pokolenia, które służyło w polskim lotnictwie wojskowym w trudnych czasach. Urodził się jako syn Jana i Rozalii z Jaklińskich, a jego rodzina składała się z czwórki dzieci. W 1925 roku rozpoczął swoją edukację w Oficerskiej Szkole Lotnictwa, mieszczącej się w Grudziądzu, gdzie jego zaangażowanie przyniosło mu ukończenie nauki w 1927 roku z 18. lokatą, w ramach I promocji.

Z racji uzyskanego stopnia sierżanta podchorążego obserwatora, został przydzielony do 61. eskadry liniowej 6. pułku lotniczego. Niebawem, 15 maja 1928 roku, awansował na podporucznika, a następnie, 1 stycznia 1931 roku, na porucznika. W tym samym roku uzyskał przydział do 63. eskadry towarzyszącej, gdzie 15 lutego 1931 roku niestety uległ katastrofie lotniczej.

Po okresie rekonwalescencji, Iwański powrócił do 6. pułku lotniczego w 1932 roku, gdzie robotnicy zajmowali się obsługą naziemną. Podjął także specjalistyczne szkolenie na Politechnice Lwowskiej, które przygotowało go do roli oficera ds. fotografii lotniczej w 6. pułku. Następnie, jego kariera ewoluowała wraz z przeniesieniem do Centrum Wyszkolenia Technicznego Lotnictwa.

Od 1935 roku pełnił funkcję asystenta w dziale technologicznym, a w 1936 roku objął kierownicze stanowisko w Szkole Podchorążych Lotnictwa, w Grupie Technicznej. Tam kierował wyszkoleniem fotograficznym, a w marcu 1939 roku stał na czele spraw dydaktycznych. Awansował na stopień kapitana z datą starszeństwa 19 marca 1938, zajmując 4. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa.

Po kampanii wrześniowej Iwański znalazł się w obozie ewakuacyjnym, aby poprzez Francję dotrzeć do Wielkiej Brytanii. Tam wstąpił do RAF, otrzymując numer służbowy P-0466. Przez cały okres wojny służył jako członek personelu naziemnego Polskich Sił Powietrznych. Po zakończeniu działań wojennych podjął decyzję o emigracji do Stanów Zjednoczonych.

Ordery i odznaczenia

Franciszek Iwański, oznaczony wieloma medalami i odznaczeniami, pozostawił po sobie ślad w historii dzięki swoim osiągnięciom w służbie. Jego odznaczenia podkreślają nie tylko osobiste osiągnięcia, ale również poświęcenie dla kraju.

  • medal Lotniczy – trzykrotnie,
  • srebrny Krzyż Zasługi – 22 maja 1939 roku.

Przypisy

  1. Iwański Franciszek Andrzej. listakrzystka.pl. [dostęp 29.08.2019 r.]
  2. Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 230.
  3. a b Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2002, s. 45–46. ISBN 83-87992-22-4.
  4. a b c d Katarzyna IWAŃSKA: Geneza rodu mjr. Aleksandra Iwańskiego, przebieg jego służby wojskowej i życie rodzinne. „Wadoviana: przegląd historyczno-kulturalny : pismo Zbiorów Historycznych Ziemi Wadowickiej im. M. Wadowity”. 17/2014, s. 52-86, 2002.
  5. M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  6. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 476.
  7. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 226.

Oceń: Franciszek Iwański

★★★★★
Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:13